6 dagen stof, hobbels, kuilen en asfalt

Hoi Allemaal.
De darmen waren met 2 dagen weer helemaal op orde en met nog een extra dagje rust was ik er weer klaar voor. In Luang Prabang nog het Monniken-ritueel aanschouwd. Monniken lopen met hun bedelnap door de straat en krijgen zo hun eten van de bevolking en in dit geval ook van toeristen. Meestal is het rijst, maar ook geld en andere lekkernijen. Dit eten ze zelf en geven hier ook weer van weg aan de arme mensen. verder ben ik nog een dag met Sjirk opgetrokken, wat weer erg gezellig was en van een prachtige zonsondergang over de Mekong mogen meemaken. Ook nog samen naar een boedha-cave geweest met de boot.Was wel leuk, maar wat een toeristen en dus een poppenkast.
Ma. 29 nov. Om 7u zit ik weer op de fiets en ga eerst richting Tat Kuang Si, watervallen. Hier ben ik al vroeg en er zijn nog bijna geen toeristen. Neem een verfrissende duik in een van de vele poeltjes en heb bekijks van een aantal Aziaten die het maar gek vinden dat ik daar in m'n zwempak loop (is natuurlijk ook zo in mijn Joop Zoetemelk outfit) Daarna fiets ik een stukje terug en volg een onverhard pad langs de Mekong. De weg is echt heel slecht en er zitten pittige klimmetjes in die ik soms moet geuzen. De dorpen zijn schaars en er is weinig te krijgen, maar heb alles bij me. Soms moet ik beekjes door waden en moeten de voortassen er zelfs een keer af. Ik zit lekker te stuiteren en voel m'n tennisarm een beetje. Het is duidelijk dat ik hier een van de weinige "falang" ben en kom er ook zeker geen tegen. Rond 16u ben ik in Muang Nan en ben blij dat ik er ben na 83 km. Om hier iets te eten te scoren valt niet mee, maar een beetje rijst met ei en vis lukt nog net, veel keus was er niet.
30 dec. 8u op de fiets, het is nog dampig en de plaatselijke bevolking zit met dikke jassen aan op de brommer of bij een vuurtje. Steek de Mekong over met een pont en de weg naar Sansabouri is stoffig omdat ze weer volop aan het werk zijn. Ben al vroeg op de bestemming voor vandaag en maak de fiets maar eens schoon. Savonds nog een volleybalwedstrijd gekeken gespeeld door de plaatselijke clubs.
1 dec. 6.15 opgestaan. Ja het is geen vakantieuitslaapfeest. Na 35 km ben ik al in de plaats die Bernadette beschrijft in haar boekje en ik besluit door te fietsen, maar dan zijn er ook helemaal geen geusthouses meer. Na 80 km hobbelen en stuiteren over zeer verschillend wegdek met grote kiezels, ribbels, geulen, los zand en kuilen, begin ik het een beetje zat te worden en informeer regelmatig of er ergens een guesthouse is. Niet dus en dus maar weer door, gelukkig is het nog redelijk vroeg en heb nog even voor het donker wordt. Dan in Souvannaphoun is een guesthouse en kom daar net rond 17 u en na 128km aan, helemaal rood van de stof en lichterlijk vermoeid. Maar na een douche en een bord eten ben ik er weer. Als ik op m'n bed lig merk ik hoe een zere kont ik eigenlijk heb van al dat gehobbel en smeer hem goed in met vasaline. Geniet nog even van een prachtige sterrenhemel.
2 dec. Een kort stukje vandaag naar Paklay, maar wel met veel stof en dus mijn mondkapje maar voor. Je stikt soms de moord maar het is echt nodig om niet vervroegd stoflongen te krijgen. S'middags als ik door het plaatje loop wordt ik uitgenodigd bij een fam die net een varken aan het spit hebben geregen. Het is een nationale feestdag vandaag en er is volop feest. Moet aan de Beerlao en vanalles eten. Na een uurtje heb ik het wel gehad en keer terug naar m'n onderkomen voor een siesta. Het bier is een beetje in de benen geslagen.
3 dec. Ga vandaag weer met een pontje naar de andere kant van de Mekong en krijg daar een paar pittige klimmmetjes voor de kiezen van 15 % en dus geuzen. Maar ik mag niet klagen van de zus, want ik ben een bofkont dat ik dit met bagage mag doen. Dus klaag ik niet en komt er ook altijd weer een afdaling. In Savankham overnacht en vanavond kon ik niets te eten scoren, dus m'n zakje nood noodles maar naar binnen geschoven.
4 dec. Slaap uit en zit pas om 9 u op de fiets, maar het is een kort stukje naar ban Vang 31 km. De mensen van het guesthouse zijn super aardig en maken een heerlijke maaltijd voor me en dat had ik ook wel even nodig. S'middags wat rond gelopen en dan merk je dat er maar weinig mensen thuis zijn. Die komen rond 17u van het land en dan zie je overal de lichten weer aan gaan als het rond 18u donker wordt. Er komen nog 2 gasten die uit Vientiane komen en de weg inspecteren op aardverschuivingen en die zijn er planty. Ze spreken een beetje Engels en dat is wel zo aangenaam om nog een beetje te kunnen kletsen want dat is de laatste dagen niet veel voorgekomen.
5 dec. Vroeg weg en in een heerlijke ochtendnevel kom ik na 200meter op asfalt, wat een verademing. Het is leuk om te zien dat de bevolking weer naar hun werk vertrekt en ze allemaal super enthousiast groeten. Na 45 km houdt het asfalt weer op (wist ik van de weginspecteurs) en happen we weer stof. Het fietsen gaat super lekker vandaag want de zon blijft ook een beetje achterwege en dus niet zo warm. Na 52 km hou ik mijn eerste stop om te eten en drinken. Tijdens het fietsen drink ik wel steeds hoor. Bij deze stop zit ook een monnik die wat engels spreekt en raak met hem in gesprek, leuk hoor. Ik krijg tenslotte een armbandje van hem omgeknoopt en daarbij prevelt hij een gebedje. Hoop dat het geluk brengt. Dan gaat hij met de plaatselijke tuctuc mee en ik fiets weer verder naar Vientiane waar ik na 107 km en rond 14u ben. In guesthouse " Phorntip" in een rustig straatje vind ik een kamer voor de komende 4 dagen. Stof weer afdouchen en even wat lekkere dingen scoren in de plaatselijke minimarket. De afgelopen dagen dus 0 fietsers tegen gekomen, dit was duidelijk een route die niet vaak door "falang" genomen wordt, ook niet met de bus. Ik vond hem prachtig en heb er volop van genoten, ondanks de stof. Maar goed dat is Laos.
Heb tot nu toe 1575 km gefietst in 22 fietsdagen. Ben al wat kilo's kwijt geraakt onderweg, want de broeken zitten al wat ruimer. Breng m'n was weg en eet lekker ensaladas.
Zo dit was het weer. Hoop dat jullie een leuke sinterklaas hebben gehad, ik in iedergeval wel. Krijg mooie foto's binnen van sneeuwlandschappen, om jaloers op te worden. Hier wil het maar niet blijven liggen, maar ja je kan niet alles hebben. Renate mooi fotoboek van jullie safari. Ik heb hier ook al drie keer een olifanten moment gehad en een slang (dood).
Tot de volgende keer maar weer.
Dikke kus,
Ellen