Ziek in Luang Prabeng

Hoi Allemaal

Na anderhalf uur voor Jan L.. een verhaal voor de site te hebben geschreven, ging het in 2 sec verloren door de slechte verbinding op waarbenjij.nu
Dus nu het verhaal via de hotmail naar Bert en die heeft het op de site geplaatst. De foto's ga ik er later wel bij proberen te zetten.

Na nog een dagje langer in Houay Xia te zijn gebleven omdat Marijke en Bram ( plaatsgenoten die hier op de tandem zijn) hier de volgende dag aan zouden komen en het wel zo leuk zou zijn om elkaar zover van huis te ontmoeten. Dus dat geschiede en de volgende dag kwamen zij rond 13u aan. Even gezellig bijgekletst en s' avonds met elkaar gegeten. Daar kwam Wietske ook nog bij, die hadden we nl s'middags ontmoet toen zij een beetje radeloos langs ons kwam lopen en ons Nederlands hoorde praten. Ze zat onder de uitslag, een of andere allergie en zocht iemand die haar advies kon geven. Nu wil het geval dat Marijke arts is en dus had ze de juiste persoon op het juiste moment gevonden. Niet dat Marijke iets kon doen, maar wel geruststellen.
De volgende dag optijd naar de boot en de spullen opgeladen en de fietsen op dak. Daar ontmoette we ook Nicolas, een franse fietser waar Sjirk ook een paar weken mee had gefietst, gezellig dus. De bootreis was erg mooi, soms flinke stroomversnellingen en als schippper moet je op blijven letten want er ligt nog al eens een rotsje. Dus geen automatische piloot. Na een lange zit, zo'n 6u kwamen we aan in Pakbeng. Marijke ging voor onderkomen en wij voor de spullen weer aan wal te brengen. Toen dit klaar was, was het onderkomen ook geregeld en deelde ik de kamer met Nicolas. ( Ik hoor jullie denken, s... al weer met een vreemde vent. Ja maar wel weer in een eigen bed, dus don't worry) De volgende dag ben ik weer op de fiets gesprongen en gingen de anderen met de boot verder naar Luang Prabeng, daar zou ik in 4 dagen naar toe fietsen. Het is een mooie rustige tocht door het landschap (tropisch) en na 81 km kom ik in MuangBeng waar ik al snel een guesthouse heb gevonden. Onderweg nog een keer een soepie om de zouten bij te vullen en klets wat met jeugd die graag Engels willen oefenen. Het guesthouse zou ook een restaurant zijn, maar dat was een groot woord. Ze maakte op een vuurtje wat te eten voor me en dat was prima. De volgende dag naar Oudomsay, een grotere plaats. Onderweg kom ik nog een amerikaan tegen die al 40 jaar in Hongkong woonde en in Laos aan het fietsen was met een gids. Rond 12u was ik al op de plaats van bestemming en had dus nog de hele middag om rond te kijken. Een Wat bezocht en ik moest opzoek naar een nieuwe waterwarmer. Tijdens het douchen was ik even vergeten dat ik water in een beker had gedaan met dat ding erin, gevolg water verdampt en ding doorgebrand. Maar ik heb er een gevonden en doet het nog beter ook.De volgende dag een zware etappe met veel klimmen en dus vroeg op. Het is een prachtig traject met schitterende uitzichten en dus het klimmen meer dan waard. Onderweg krijg ik nog applaus van een stel Chinezen die een pauze hielden. Het is gelukkig niet te warm en dat komt omdat je in de schaduw kan rijden van de bomen en er later nog wolken kwamen waar zowaar nog een paar druppels uit vielen, maar die waren verdampt voor ze op de grond lagen. In Pakmong ontmoet ik Delphine, een franse vrouw ook op de fiets en we eten samen. Ga vroeg slapen want morgen een etappe van 114 km naar Luang Prabeng. Zit om half 7 al op de fiets (je moet niet denken dat ik vakantie heb, het is puur afzien dat fietsen) om de warmte voor te blijven. Fiets met alllemaal schoolkinderen op en dat vinden ze helemaal leuk. Als rond 9 uur de zon door komt heb ik er al 40 km opzitten. Pauzeer zo nu en dan, flink drinken want het is heet, rond de 30 graden.(De sneeuw is hier al weg) Ook scoor ik onderweg een soepie met ei. (Nog niets aan de hand)Kwam nog een Zwitsers stel tegen die voor 3 weken hier aan het fietsen waren, even mee staan praten. De weg is prachtig, langs het water (Nahm Ou) en dus geleidelijk aan naar beneden. Rond 15u rij ik LP binnen en zoek een onderkomen. Die zijn er genoeg en aangezien ik hier 3 nachten blijf mag het iets luxer. Dus met balkon en eigen badkamer. Nou dat was maar goed ook. Na een heerlijke douche en het wassen van mijn fietskleding ga ik even op bed liggen. Dan begint de ellende die 5 uur zal duren. Eerst knappen de darmen en spuit het eruit en later komt mijn maag ook in opstand tegen de soep denk ik want dat komt er ook uit en soms gebeurt dat tegelijkertijd. Nou dat kun je wel raden hoe dat eruit ziet en hoe ik me voelde, wat een ellende.Alles weer weggespoeld met de douchekop en dus weer schoon. Maar goed het was eruit en heb even met de zus gebeld voor overleg. ORS, drinken en voorzichtig een banaantje eten, tegen heug en meug. Maar het bleef erin en de nacht is redelijk verlopen. Wel er steeds uit zodra ik dacht dat er iets van lucht uit moest, want dat zijn gevaarlijke momenten. De darmen werken nog niet zoals het hoort. Vanmorgen nog wat slapjes maar toch ontbeten en daar trof ik Nicolas op de fiets, Ook toevallig en dus samen ontbeten. Hij vertelde dat Sjirk er ook nog was en dus later samen op de fiets naar hun onderkomen gegaan, waar Sjirk aangenaam verrast was. Vanavond gaan we met z'n drieen eten. Het gaat nu wel weer goed met me en met de fiets ook, daar is overigens nog niets mis mee, geen lekkere banden of wat dan ook.
Zo jullie zijn weer bij. Dikke kus en tot de volgende keer,
Ellen

Rodrigo: Kwam ik bij een stalletje met alleen maar bananen, vraag ik aan de meneer Heeft u ook bananen? Zegt hij nee, van daag niet. Nou dat ga ik maar weer.
Collegae, zijn jullie van de aardbodem verdwenen of zo?
Maaike en Bram, veel plezier in NY deze week
Verder iedereen bedankt voor de leuke reacties, ga zo door.