24 uur later

Hoi daar ben ik weer. Ik ben weer terug in Iquique. Reden. Zag het niet zitten. Na een zeer stressvolle zaterdag en zondagmorgen met de taxi naar het eerste dorp op de berg gegaan omdat het nl een erg drukke weg is en men dit aanrade. Fiets opgetuigd en begonnen. Over de berg is de bewolking ineens verdwenen en is er volop zon. Nou en die voel je goed. Je wilt zoveel mogelijk uit maar dat kan niet want anders verbrand je levend. Zonnefactor 50, smeer je lekker je poriën mee dicht, dus het zweet gutst uit je lijf. Na een uur met een gem van 6 a 7 km per uur geklommen te hebben in een omgeving van alleen maar zand, vuil en dooie honden langs de kant, lekker stinken dus, had ook nog wind in de rug, zag ik het niet meer zitten en dacht: is dit leuk? Nee dus.Ik voelde me ook niet lekker en ik realiseerde me dat als hier iets gebeurt en je bent alleen, dan heb je een groot probleem. Mijn gevoel was niet goed en ben omgekeerd, terug naar Iquique. Terug bij Mimi even mijn hart gelucht en gejankt, want ik was toch ook wel erg teleurgesteld. Boottochtje gemaakt en naar Sergio geweest om te zeggen dat ik niet op de plaats zou zijn waar ik hem nog zou ontmoeten. We hebben een tijdje zitten praten en hij zei dat ik het nog eens moest proberen en dat ik niet te snel wil gaan. We gaan nu het volgende doen. Ik ga mogen met hem naar Colchane, hij gaat daar met een jeep heen met 2 gasten. Ik met fiets en alles mee en blijf daar 3 dagen om te aclimatieseren. In een hostel. Een dagje wandelen en een dagje fietsen en dan kijken hoe het gaat. Krijg ik problemen of zie ik het nog niet zitten dan ga ik met de bus terug of door naar Bolivia naar Uyuni. Gaat het goed dan ga ik vandaar met de fiets verder zoals gepland. We zullen het zien en beleven. Ga nu met een geruster gevoel slapen en waar het volgende bericht vandaan komt dat zien jullie vanzelf.

Groetjes, Ellen XXX