opweg naar Uyuni

Door: Ellen

30 Oktober 2012 | Bolivia, Uyuni

Hola Amigos

Hier een kort verslagje uit Uyuni. Gisteren aangekomen na 2 dagen fietsen dat behoorlijk heftig was. Vertrek om 8 u uit Potosi en zoek eerst de weg naar Uyuni, word ik naar de markt Uyuni gestuurd, lekker dus. Ik weer terug en word dan op het goede pad gezet. Het is gelukkig nog fris al schijnt de zon wel al weer volop. De weg is zeer rustig en het is flink klimmen en dalen. Na 40 km ben ik het even zat en krijg een lift voor ongeveer 10 km van een gezin in een lege bus en dus alle ruimte voor de fiets. In de plaats waar ze moeten zijn eet ik een soepie en ga weer verder. Ik kom op een soort plateau, dan weer dalen en klimmen en vervolgens weer een lange afdaling. De omgeving is zeker mooi en droog maar echt genieten….. ik weet het niet. Het kost me zoveel inspanning. Na 68 km fietsen hou ik het voor gezien in Choquilla, een gehucht maar je kan er wel slapen en daar is dan ook alles mee gezegd. Het is heel basic en er staan 3 bedden in, ze maakt het nog ff schoon en dan kan ik erin. De badkamer is ook al tig jaar niet meer gebruikt, er ligt een dikke laag zand-stof op de bril en de douche hangt er wel maar daar staan 2 kinderfietsen onder. Dus bij het kraantje een emmertje water en in de wc-ruimte een beetje wassen. Ha ha. Eten kan ik er niet en dus op m´n eigen kooktoestelletje een pak spagetteria bolognaise gekookt. Was even wennen, maar na een paar steekvlammen werd hij rustig. Tegen heug en meug zitten eten, weet niet goed waarom maar het smaakt me niet echt, maar je moet toch eten want anders val je de volgende dag van de fiets.

Na een redelijk goede nacht zit ik om half 7 al weer op de fiets. Gelukkig had ze yoghurt en met mijn eigen muesli had ik een redelijk ontbijt. Het eerste gedeelte is weer heerlijk vlak en naar beneden. Maar dit is altijd gevaarlijk want daarna moet je nl weer omhoog. De omgeving is erg mooi en afwisselend. Rotspartijen, vlaktes met lama´s, kloven waar droge rivierbeddingen lopen. Maar dat ook weer klimmen. Wat valt dat toch iedere keer weer tegen op deze hoogte. Zit steeds tussen de 3700 en 3900m en m´n hartslag loopt dan snel weer op naar de 160. Dus even stoppen en weer door, maar de benen lopen ook steeds sneller vol. Na 55 km ben ik in Ticatica en het is dan net half 12. Eet een soepie en informeer of er nog een bus naar Uyuni gaat. Want in dit dorp wil je nog niet dood gevonden worden. Ik heb geluk want er verschijnt eerder dan voorspeld een bus en ik kan mee. De fiets gaat onderin en ik zoek een plekje in de bus. De rit is prachtig, veel klimmen tot wel 4200m en dat doet de bus goed. Ik geniet van het uitzicht. In eerste instantie niet heel boeiend maar vlak voor Uyuni dalen we van het plateua af en hebben een prachtig uitzicht over de vallei van Uyuni en de zoutvlakte is in de verte te zien, zoook de vulkaan. Er hangen wel veel wolken en onderweg regende het ook een paar keer.

Rond half 4 ben ik in de stad en zoek een hotel voor 2 nachtjes. Even weer bijkomen en een toer boeken. Dat ga ik morgen doen. Ik ga voor 3 dgn en 2 nachten oppad. Maar meer hierover volgt in het volgende verslag. Vanmorgen de markt weer bezocht, werkerlijk prachtig, dat blijft leuk. Verder is Uyuni een stoffige, droge stad met hhheeeeeeeeeellllllll vveeeeeeeeeeellllllll toeristen, die ook allemaal toertjes boeken.

Tot over een paar dagen.
Gr Ellen

30 Oktober 2012 - 18:06

Marja:

Hoi Ellen,
wat een belevingen weer en wat maak je weer veel mee.
Ik geniet van je verhalen.
Tot je volgende verslag.
Groet Marja

30 Oktober 2012 - 18:24

Isa :

Hola Ellen,

Je hebt er weer een prachtig verhaal van gemaakt.Zo ver weg en zo toch weer heel dichtbij.
Fijn je zo te kunnen volgen.
Groetjes.

30 Oktober 2012 - 19:14

Cora:

Hoi Ellen,

Eindelijk vandaag begonnen met je te volgen. Ik vind vooral je foto's prachtig. Ik vind het weer erg stoer van je en ik geniet van je verhalen.
Liefs Cora

30 Oktober 2012 - 20:19

Lydia:

Hoi Ellen,

Tja, klimmen en dalen, erg stoer hoor dat je toch doorzet ook al valt het soms zwaar. gelukkig veel te genieten van het landschap. Ik geniet van je verslagen, en blijf je volgen.
Het ga je goed, blijf je grens bewaken! Liefs van Lydia

30 Oktober 2012 - 20:40

Ineke:

Hoi Ellen,

jouw lijf heeft toch wat moeite met de hoogte geloof ik....
Wat een geluk dat er bussen zijn!Kun je lekker zitten, uitrusten en van de omgeving genieten!
Waar komen al die toeristen vandaan die een toertje boeken? Ook veel mensen uit Europa?
Veel plezier met de tour, ik kijk alweer uit naar je volgend verslag!

30 Oktober 2012 - 22:04

Marie-jose:

tis wel lachen, bovenaan je reisverslag verschijnt steeds een reclame van de Weightwatchers, niet
echt nodig bij dit verslag........ Denk om je rikketik, die krijgt er behoorlijk van langs zo te lezen.
In ieder geval geniet ik wel van je avonturen, ik weet zeker dat je beloond gaat worden wanneer
je de zoutvlaktes gaat zien. groet en liefs

31 Oktober 2012 - 08:30

Marjan Zuidhoek:

Hoi Ellen,
Zo te zien valt het niet helemaal mee , nu even lekker uitrusten dan en je opmaken voor de volgende toer! Ontzettend leuk om dit zo te lezen.
Zet hem op maar vooral geniet er van.
groetjes Marjan zuidhoek

31 Oktober 2012 - 14:16

Monique:

Ha die Ellen,

Gelukkig ben je er voor je lol en er zijn grenzen, heel goed die bus, lekker toeristiek na al die moeite. Ik ben benieuwd wat je weer voor een avontuur aangaat de komende dagen. Hopelijk veel spannends voor de nodige adrenaline want zonder fiets moet je het toch elders vandaan halen. Veel plezier en groet,
Monique

31 Oktober 2012 - 14:16

Maarten De Fockert:

Hoi Ellen,
toch niet vreemd dat je op die hoogte na amper een paar weken acclimatiseren, dit voelt op de fiets. ik kriijg het al benauwd bij het idee alleen al. geniet ervan en geen paniek over de fysieke verschijnselen.
wat een avontuur weer
succes en groet van ons 3en

31 Oktober 2012 - 22:14

Elsie:

Hè ellebel. Je bent lekker bezig. Mijn ogen zijn prima geen rare dingen in mijn hoofd en nix mis met de bloedvaten. Moet wel aan een fokje. Links 3.00 + . Moet hem hele dag gaan dragen. Go with The flow. Kus

02 November 2012 - 15:47

Rietje:

Hallo Ellen.
Eindelijk 'n reactie van mij. Ben vandaag pas toegekomen aan je verslagen, en da's genieten.
Hier alleen op mijn kamertjein het EMC (al 8 weken) en de wereld draait gewoon door zonder mij.
Van jou heb ik geleerd, doorzetten, volhouden en adem blijven halen.
Ook nu zie ik aan jou waar een mens toe in staat is, als je graag wilt !!
Héél veel plezier en ik blijf je met veel plezier volgen.
Liefs, Rietje

03 November 2012 - 12:46

Urmi Schagen:

Hoi Ellen,
Hard werken maar je krijgt er weer veel voor terug!
Ik heb vannacht van je gedroomd, Dus laat maar weer snel iets van je horen!
Lfs Urmi.

03 November 2012 - 19:11

Annette:

veel plezier met toertje en we zien uit naar je volgende verslag xx Annette

03 November 2012 - 19:11

Annette:

veel plezier met toertje en we zien uit naar je volgende verslag xx Annette

04 November 2012 - 13:03

Ellen:

hoi
De zoutvlakte en de vulkaan al gezien... weet je in ieder geval welke kant je op moet !!
Hier heeeeeeeel veeeeeeeeel regen, met afgelaste voetbal. Maar bij de kachel met een boek is ook heerlijk. Liefs uit Akersloot