´Geuzen´ en genieten

Hoi Allemaal
Gisteren ben ik in Argentinië aangekomen. Maar eerst de dagen daarvoor.
zo 9 nov. Het is gelukkig weer mooi weer en dus op de fiets gestapt richting Connaripe samen met Cecar. Hij is aardig maar meer ook niet en makkelijk omdat hij spaans spreekt.Via Villarrica en Lican Ray rijden we langs diverse meren, erg mooi. In Lican Ray gaat Cecar richting Panguipulli en ik naar Conaripe. Hij rijdt toch wat sneller en maakt meer km per dag. Na 71 km ben ik in Conaripe en kijk voor een overnachtings plek ergens aan het meer, maar ik zie veel dronken mannen en heb daar niet zo veel trek in om door hen lastig te worden gevallen. Kies daarom maar voor een hospedaje, ook niet veel maar veiliger. Had ik toch met Cecar mee moeten gaan? Later sprak ik hem weer en dat had achteraf beter geweest. Alhoewel het de volgende dag veel zwaarder had geweest. Dus toch wel blij met mijn eigen beslissing.
ma. 10 nov. Wederom strak blauw en ga vroeg oppad, 8 u zit ik op de fiets opweg naar Porto Fuy, 53 km verderop. Het lijkt niet veel maar ik ben er 8 u later pas, ra ra wat ben ik tegen gekomen onderweg. Nou weer heel veel hoge bergen die het niet toe lieten dat ik alles kon fietsen en dus moest ´geuzen´ en dat neemt een hoop tijd in beslag. Maar je wordt wel steeds beloond met prachtige uitzichten en weinig tot geen verkeer. De laatste 10 zijn heel zwaar, omdat de energie dan al aardig op begint te raken en daar houden de bergen geen rekening mee. Salto del Huilo-huilo bezocht, een giga waterval van 50 m hoog en later een heel bijzonder Hotel, Montana Magica (misschien staan het wel op internet) zie foto´s, als het lukt.
Rond 4 u ben ik in Porto Fuy in het hostel. Na een jammergenoeg koude douche, stond helemaal ingezeept toen de warme kraan ermee ophield, heb ik weer, het dorpje door gewandeld, ligt weer prachtig aan het meer. Hier loopt het vee gewoon door de straten, varkens, paarden, stieren en ik met m´n rode jas. Gek op ze zien dat hier nu jonge beesten zijn, voorjaar, tegengesteld aan ons. Later op de avond komt ook Cecar weer aangefiets. Hij heeft bijna 100 km achter de rug.
di.11 nov. We gaan vandaag samen opweg en dat kan ook niet anders want we moeten het eerste stuk met de boot/pont naar de andere kant van het meer.Deze gaat pas om 1 uur en doet er 1,5 u over. Bij de kade ontmoet ik Richie en Manfred (dtsl en zwitserland) zij zijn hier met de auto. Gezellige mannen en weten veel tips voor de komende tijd over de route en plaatsen. Slaan we weer op. Rond half 3 kunnen we pas starten en op de boot horen we over een staking bij de Chileense grens. 7 km verderop staan we daar en inderdaad gesloten, pas om 5 u mogen we verder, er staat ook een Ned stel aan de andere kant die de boot willen halen, balen dus.
Maar Cecar gaat aan de slag om ons toch door te laten, dat we het anders niet halen op de fiets naar S.M. de los Anders en geen eten hebben etc. Gelukkig mogen we na 15 min toch door. Het is wederom erg mooi en er komt een klimmmetje van 4 km zeiden ze, nou dat was er dus een van 8 km en al was het niet al te steil, er was erg veel los gesteente en soms weinig grip, ook naar beneden was heftig. Rond 6 u raakte de energie weer aardig op en Cecar was in geen velden of wegen meer te zien, lekker sociaal.
Heb even wat gerust en koekjes gegeten en dan maar weer door. Eenmaal over de top was het allemaal downhill, maar soms had ik de energie niet meer om te remmen, gelukkig ging alles goed, hoewel ik een keer dacht dat de heleboel vastgeslagen was door een steen, gelukkig niet dus. Rond half negen was ik in SM de los Andes en daar zag ik Cecar weer, hij dacht dat ik wel zou kamperen ergens en was dus maar doorgereden. Leuk he? Hostel gezocht, lekker gedoched, warm deze keer en ontstoft. Flinke pasta maaltijd gemaakt en gaan slapen.
Vandaag, 12 nov een rustdag. Cecar is verder gegaan en dat is maar goed ook, onze tempo´s liggen te veel uitelkaar en ik ben een vroege starter en stop rond 3u en hij begint pas om 11 u en gaat tot laat door. Dus beter zo. Vandaag weer wat energie opdoen en dan morgen richting Barilodge.
Zo jullie zijn weer bij, tot de volgend mail.
Dikke kus, Ellen