Pavlov-handje!!!!!!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
23 December 2012 | Peru, Nazca
Hola amigos
Dat is een poos geleden. Sinds Arequipa heb ik al weer het een en ander meegemaakt. Ik heb nl sinds die tijd gefietst. Ja jullie lezen het goed, GEFIETST!!!
Arequipa uit ging vrij makelijk maar nog wel redelijk druk. Gelukkig is er een brede vluchtstrook waar ik gebruik van kan maken en ook wel nodig heb voor alle veiligheid. Mijn spiegeltje komt goed van pas, want dan kan ik de auto´s goed in de gaten houden of ze wel voor me uitwijken of dat ik zelf de kant in moet. Gelukkig gebeurt dat laatste maar zelden. In princiepe rij ik op de rijbaan en als het dan nodig is schiet ik zo de vluchtstrook op. De omgeving is prachtig en ga voorlopig alleen maar naar beneden, doe ik graag nl. Regelmatig wordt ik aangemoedigd door chauffeurs met een toetertje en een opgestoken duim. Maar er volgen ook klimmetjes en dan is het even flink zweten op het kleinste verzet. Na Vitor (waar ik nog wat eet en drink) volgt er ook weer zo´n klim en moet dan een tunnel door van 500m. En die is niet verlicht en natuurlijk komen er dan vrachtwagens achterop. Ga snel van de fiets en druk me tegen de kant van de tunnel. (er is ongeveer een meter ruimte tussen de weg en de wand). Dan weer snel op de fiets en verder. Dit breekt me wel op want ik sta op het eind te trillen op m´m benen met een hartslag van 160 die niet wil zakken. Het ziet een beetje raar voor m´n ogen en voel me niet top. Fiets weer een stukje maar moet al weer snel stoppen, ga zowaar een stukje ¨geuzen¨, maar ook de kracht in mijn armen is eruit. Ik kom op het hoogplateau en ga op de vangrail zitten met m´n hoofd tussen m´n benen en wacht nog even af en drink nog wat. Het gaat niet over. Ook zie ik dat het verderop grijs van de stof ziet. Er komt een bus aan en die hou ik aan. Fiets op het dak en ik erin en ben even nergens toe in staat de eerste 10 min. Dan begin ik weer op te leven en zie dat er een zandstorm over de weg trekt. Ben ik even blij dat ik in de bus zit. Geluk bij een ongeluk, dus. In Tambilla word ik afgezet en zoek een hostel, neem een douche en plof op bed tot 17 u. Als ik m´n foto´s bekijk zie ik tot mijn schrik dat er een haar op de foto´s zit. Het zit in de lens en krijg het niet weg. Morgen maar verder bekijken.
De volgende dag rij ik naar de kust, het eerste stuk is nog op en neer maar dan rij ik van het hoog plateau af en is het één lange afdaling en zing het uit van geluk. Wat is dit heerlijk. Als ik voor het eerst de oceaan zie word ik nog blijer, eindelijk uit de zandbak. In Camara zoek ik een hostel en ben dan 82 km opgeschoten. Als ik ´s morgens om half 8 begin met fietsen stop ik meestal rond half 2. Dan heb ik de hele middag nog om bij te komen en rond te kijken in het plaatsje waar ik dan ben. En zo trek ik 5 dagen lang van plaats naar plaats. Nou moet je niet denken dat het alleen maar vlak is langs de kust want dat is echt niet zo. Het is klimmen en dalen. Soms kom je ineens in een hele groene vallei. Dit is meestal waar een rivier vanuit de bergen naar de oceaan stroomt. De mensen verbouwen hier voornamelijk rijst. Ook moet je deze kustplaatsen niet zo voorstellen als bij ons, nee het is vaak armoe troef. De hostels zijn niet overvloedig, maaar oké. Onderweg eet ik meestal crackers met avocado, verdunde cola en veel water. In Chala hou ik een rustdag. M´n bibs moet weer even bijkomen. Als ik langs het strand loop ik zie een paar fietsers boven over de weg fietsen. Zie je dagen niemand, loop je net langs het strand gaan er fietsers langs. Jammer.
Wat wel weer leuk is, is dat mijn fototoestel weer oké is. De haar is verdwenen uit het beeld, gelukkig.
Fiets weer verder langs de kust en word zo vaak door vrachtwagenchauffeurs begroep, dat als ik nu een toeter hoor, vanzelf m´n hand omhoog gaat. Moet er wel om lachen, zo´n Pavlov-handje. Er staat vandaag (vrijdag) staat er een harde wind vanuit zee. Gelukkig heb ik hem schuin in de rug en zoef er overheen. Het nadeel is dat ik de hele dag gezandstraald word. Een gratig schrubbeurt is best prettig maar niet op deze manier. Het zand zit tot ver in m´n oren en knarst tussen m´n tanden. Maar goed dit hoort er dus ook bij. De volgende dag is de wind gaan liggen en knor ik weer van de kust af naar Nazca.
En daar ben ik nu. Vanmorgen ben ik met een Cesna over de lijnen gevlogen, 35 min. Mooi gezicht vanuit de lucht, al moet je wel goed kijken. Het was zeker de moeite waard. Ik blijf hier tot 2e kerstdag, dan ga ik verder richting Paragas. Dat ligt weer aan de kust en is 3 dagen fietsen. Dat zullen waarschijnlijk ook de laatste fietsdagen worden. Het volgende verslag daar vandaan komen denk ik.
Ik wens iedereen een hele gezellige Kerst toe en eet vooral niet te veel, ga lekker een stuk fietsen, val je vanzelf af. Ik moest me wegen voor dat vliegtuig en kwam tot 73 kg, (9 kg eraf).
Snippie, Jaco en Peter Bos alvast gefeliciteerd.
Hasta luego en feliz navidad.
Dikke kus, Ellen
Dat is een poos geleden. Sinds Arequipa heb ik al weer het een en ander meegemaakt. Ik heb nl sinds die tijd gefietst. Ja jullie lezen het goed, GEFIETST!!!
Arequipa uit ging vrij makelijk maar nog wel redelijk druk. Gelukkig is er een brede vluchtstrook waar ik gebruik van kan maken en ook wel nodig heb voor alle veiligheid. Mijn spiegeltje komt goed van pas, want dan kan ik de auto´s goed in de gaten houden of ze wel voor me uitwijken of dat ik zelf de kant in moet. Gelukkig gebeurt dat laatste maar zelden. In princiepe rij ik op de rijbaan en als het dan nodig is schiet ik zo de vluchtstrook op. De omgeving is prachtig en ga voorlopig alleen maar naar beneden, doe ik graag nl. Regelmatig wordt ik aangemoedigd door chauffeurs met een toetertje en een opgestoken duim. Maar er volgen ook klimmetjes en dan is het even flink zweten op het kleinste verzet. Na Vitor (waar ik nog wat eet en drink) volgt er ook weer zo´n klim en moet dan een tunnel door van 500m. En die is niet verlicht en natuurlijk komen er dan vrachtwagens achterop. Ga snel van de fiets en druk me tegen de kant van de tunnel. (er is ongeveer een meter ruimte tussen de weg en de wand). Dan weer snel op de fiets en verder. Dit breekt me wel op want ik sta op het eind te trillen op m´m benen met een hartslag van 160 die niet wil zakken. Het ziet een beetje raar voor m´n ogen en voel me niet top. Fiets weer een stukje maar moet al weer snel stoppen, ga zowaar een stukje ¨geuzen¨, maar ook de kracht in mijn armen is eruit. Ik kom op het hoogplateau en ga op de vangrail zitten met m´n hoofd tussen m´n benen en wacht nog even af en drink nog wat. Het gaat niet over. Ook zie ik dat het verderop grijs van de stof ziet. Er komt een bus aan en die hou ik aan. Fiets op het dak en ik erin en ben even nergens toe in staat de eerste 10 min. Dan begin ik weer op te leven en zie dat er een zandstorm over de weg trekt. Ben ik even blij dat ik in de bus zit. Geluk bij een ongeluk, dus. In Tambilla word ik afgezet en zoek een hostel, neem een douche en plof op bed tot 17 u. Als ik m´n foto´s bekijk zie ik tot mijn schrik dat er een haar op de foto´s zit. Het zit in de lens en krijg het niet weg. Morgen maar verder bekijken.
De volgende dag rij ik naar de kust, het eerste stuk is nog op en neer maar dan rij ik van het hoog plateau af en is het één lange afdaling en zing het uit van geluk. Wat is dit heerlijk. Als ik voor het eerst de oceaan zie word ik nog blijer, eindelijk uit de zandbak. In Camara zoek ik een hostel en ben dan 82 km opgeschoten. Als ik ´s morgens om half 8 begin met fietsen stop ik meestal rond half 2. Dan heb ik de hele middag nog om bij te komen en rond te kijken in het plaatsje waar ik dan ben. En zo trek ik 5 dagen lang van plaats naar plaats. Nou moet je niet denken dat het alleen maar vlak is langs de kust want dat is echt niet zo. Het is klimmen en dalen. Soms kom je ineens in een hele groene vallei. Dit is meestal waar een rivier vanuit de bergen naar de oceaan stroomt. De mensen verbouwen hier voornamelijk rijst. Ook moet je deze kustplaatsen niet zo voorstellen als bij ons, nee het is vaak armoe troef. De hostels zijn niet overvloedig, maaar oké. Onderweg eet ik meestal crackers met avocado, verdunde cola en veel water. In Chala hou ik een rustdag. M´n bibs moet weer even bijkomen. Als ik langs het strand loop ik zie een paar fietsers boven over de weg fietsen. Zie je dagen niemand, loop je net langs het strand gaan er fietsers langs. Jammer.
Wat wel weer leuk is, is dat mijn fototoestel weer oké is. De haar is verdwenen uit het beeld, gelukkig.
Fiets weer verder langs de kust en word zo vaak door vrachtwagenchauffeurs begroep, dat als ik nu een toeter hoor, vanzelf m´n hand omhoog gaat. Moet er wel om lachen, zo´n Pavlov-handje. Er staat vandaag (vrijdag) staat er een harde wind vanuit zee. Gelukkig heb ik hem schuin in de rug en zoef er overheen. Het nadeel is dat ik de hele dag gezandstraald word. Een gratig schrubbeurt is best prettig maar niet op deze manier. Het zand zit tot ver in m´n oren en knarst tussen m´n tanden. Maar goed dit hoort er dus ook bij. De volgende dag is de wind gaan liggen en knor ik weer van de kust af naar Nazca.
En daar ben ik nu. Vanmorgen ben ik met een Cesna over de lijnen gevlogen, 35 min. Mooi gezicht vanuit de lucht, al moet je wel goed kijken. Het was zeker de moeite waard. Ik blijf hier tot 2e kerstdag, dan ga ik verder richting Paragas. Dat ligt weer aan de kust en is 3 dagen fietsen. Dat zullen waarschijnlijk ook de laatste fietsdagen worden. Het volgende verslag daar vandaan komen denk ik.
Ik wens iedereen een hele gezellige Kerst toe en eet vooral niet te veel, ga lekker een stuk fietsen, val je vanzelf af. Ik moest me wegen voor dat vliegtuig en kwam tot 73 kg, (9 kg eraf).
Snippie, Jaco en Peter Bos alvast gefeliciteerd.
Hasta luego en feliz navidad.
Dikke kus, Ellen
-
23 December 2012 - 23:14
Marjan Zuidhoek:
Hoi Ellen,
Jij ook super kerstdagen!!
Wat een belevenissen zeg .....
Misschien moet ik weer eens langskomen met een appelcake als je terug bent hahaha je kan het hebben ;-).
Doe voorzichtig groetjes Marjan -
23 December 2012 - 23:21
Thea:
Heb genoten van je reisverslag, we wensen je fijne kerstdagen en geniet van je voorgenomen
rust. Dan ben je hopelijk uitgerust voor je voorgenomen 3 dagen fietstraject.
We zien uit naar je volgend reis (avontuur) verslag. -
23 December 2012 - 23:27
Ineke:
Hoi Ellen,
Ook hier is het 'warm' en winderig, een witte Kerst zit er zeker niet in dit jaar!
Zal ik met Wilma en de duofiets even langs komen? Ze mag ook wel wat kilootjes minder.
Ze komt hier het Kerstontbijt doen , ik kan haar toch niet alleen een rijstwafel geven?
Is het alleen de hoogte waar je nog last van hebt of speelt het verlies van de kilo's ook een rol? Fijn dat je met een wagen meekon, je gezondheid gaat toch voor.
Ik wens je heel fijne kerst met veel gezelligheid met wie je het daar ook viert!
Goed weer iets van je gehoord te hebben, en veel plezier, al dan niet fietsend.
Groet van iedereen! -
23 December 2012 - 23:45
Patricia Leushuis:
Hoi ellen,
De geweldige oceaan is iets anders dan vorig jaar het zwembad met de kerstballetjes.de wijze raad die jij ons altijd gaf geefbik dit keer. Let je wel een beetje heel erg goed op jezelf. Ik wens je hele fijne dagen toe met nog heel veel fiets plezier.
Groet Patricia -
24 December 2012 - 07:19
W&W:
Hoi Ellen - het was goed je weer even te spreken.
Heb over de "lijnen" nog wat info op Wikepedia gevonden:
De lijnen van Nazca zijn geogliefen, tekeningen in het zand van de pampa's van Jumana en Nazca in Peru. De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen zijn in het woestijnzand van de hoogvlakte van Peru lang bewaard gebleven. De hoogvlakte is een van de droogste gebieden op aarde met een gemiddelde jaartemperatuur van 25 graden Celsius. Het is er bijna altijd windstil en er valt vrijwel geen regen, zodat de lijnen duizenden jaren bewaard bleven.
De lijnen zijn tussen 200 voor en 600 na Chr. vervaardigd door de Nazca- en Paraca-indianen. Het gebied werd echter al 10 000 jaar bevolkt door mensen, die een verscheidenheid aan culturen hebben ontwikkeld in het zuiden van Peru.
In 1990 heeft de UNESCO de lijnen toegevoegd aan de officiële Werelderfgoed-lijst.
De eerste vermelding in de literatuur van de figuren, dateert uit 1547 toen ontdekkingsreiziger Cieza van Leon het gebied bezocht.
Het moet een geweldig en indrukwekkend gezicht zijn vanuit de lucht. Goed te horen dat je weer hebt kunnen fietsen. Het is nu wel duidelijk dat de hoogte je parten heeft gespeeld.
Geniet ze en fijne feestdagen van
W&W
-
24 December 2012 - 08:17
Denise, Rutger En Sven:
Lieve Ellen,
Wij wensen jou fijne kerstdagen toe, kom even lekker bij en laad je goed op voor de laatste fietsdagen!
Groeten Denise, Rutger en Sven -
24 December 2012 - 09:10
Peter En Janny:
Hallo Ellen,
Goed om te horen wat je allemaal meemaakt.
Bedankt voor je felicitatie, ik ben hard op weg naar de zestig en kijk uit naar deze nieuwe mijlpaal in mijn leven. Nog een jaar geduld en ik ben zo ver.
Hele fijne dagen met kerst en oud en nieuw en we horen vast en zeker weer van je.
Groeten,
Peter, Janny en Maya. -
24 December 2012 - 09:54
Berna:
Hoi Ellen,
leuk je bericht te lezen. Lachen dat je nog steeds geconditioneerd kan worden. Blijven zwaaien!
Wij wensen jou ook hele fijne kerstdagen en veel plezier daar. Ook namens de zuster Trudi.
Volgende maand gaan we naar Swet want Fran gaat met pensioen. Ze houdt een afscheidsborrel en de oude kliek is uitgenodigd.
Groet van ons allen X -
24 December 2012 - 10:12
Annette:
Hey Ellen, Zo wat een ervaring zeg, gelukkig dat je weer bent opgeknapt. Zeker een geluk bij een ongeluk dat de bus langs kwam! Hou je goed, veel plezier, dikke kus van ons allemaal, mooie kerstdagen en een heel speciaal en gelukkig 2013 gewenst door Annette, Claes, Eva en David. -
24 December 2012 - 10:34
Marie-joe:
He Ellen, wat kan jij beeldend je reis beschrijven, het zweet breekt mij af en toe uit !!
Mooie Kerst gewenst en de groeten van ons
Marie-Jose en Ja -
24 December 2012 - 11:50
Renate En Jeroen:
Hoi,
Gelukkig kun je nu weer even bijkomen en bijtanken!
Prettige feestdagen! Tot snel! -
24 December 2012 - 12:04
Agnes Den Elsen:
hoy ellen een heel mooi verslag ,we wensen je fijne kerstdagen en een gelukkiig en gezond 2013 groetjes agnes -
24 December 2012 - 12:49
Netty:
Hoi Ellen,
Wat een verhaal heb je er weer aan toegevoegd. Die tunnel lijkt me toch aardig lang op die manier...
Deze week keken we naar een aflevering van Earth Flight (een serie gezien vanuit de vogel) die we nog hadden opgenomen. Deze ging over Zuid-Amerika en het ging o.a. over de condors en er waren ook opnamen van Machupicchu. Geweldig mooi om te zien. Vooral omdat jij er net geweest bent en er zo leuk over verteld heb. Ik heb net 6 tulbanden gebakken voor de uitdeel.
We wensen jou hele fijne kerstdagen en alvast de beste wensen voor 2013.
Liefs,
Jan en Netty
-
24 December 2012 - 14:49
Ans Michon:
Hoi Ellen
Wat een prachtige reisverslagen, joh! Lees ze met plezier. Val je niet teveel af!!
Wens je nog een hele fijn tijd toe.
Prettige kerstdagen en een heel gelukkig en gezond 2013.
Groetjes Ans Michon -
24 December 2012 - 15:02
Maaike:
Vette foto's weer en wat een hoop gefiets! Goed hoor!! Misschien kunnen we morgen even skypen?! Zou gezellig zijn, fijne dagen im ieder geval alvast en hopelijk tot snel spreeks! X -
24 December 2012 - 16:49
Elsie:
He ellebel, heb geen haar gezien op je foto's moet nog wennen aan m'n nieuwe bril haha. Lekker gevoel weer zon zere kont weet je weer waarom je zon ding hebt. Goeie dagen met je zonnige kerst en die kilo's zijn met een paar kerstkransen (die we voor je zullen bewaren) zo weer aan. Fietst ook lekkerder met een beetje spek tussen jou en het zadel. Dikke zoen elsie -
24 December 2012 - 18:44
Bert:
Hola carino,
Gave foto's,die lijnen zijn best wel goed te zien.De jungle waar je geweest bent is toch heel
wat mooier dan die zandbak waar je nu doorheen bent gefietst.Je snapt niet dat daar mensen kunnen(willen)
leven.
Als de techniek een beetje meezit dan spreek ik je vanavond weer.
Adios -
24 December 2012 - 21:10
Anneke:
Ha zus, wij zijn sinds vanmiddag weer thuis, hebben genoten afgezien en met verbazinbg veel gezien.
groetjes jezus -
26 December 2012 - 13:22
Jan & Trudi:
Hoi hoi lieve Ellen
Feliz Navidad, helaas wat laat want ik heb ik geen daaaagen de pc aangehad! Fijn te lezen dat je de kust hebt bereikt, ik vertelde tegen Jan dat je lekker naar een hotelletje zou gaan tijdens de kerstdagen en lekker op strand liggen is Nazca zo'n plaatsje of heb ik daar een andere voorstelling van? In ieder geval weer mooie (lucht) foto's, wel Ellen doe voorzichtig en kijk uit voor tunnels!
Groetjes xx van Jan en Trudi -
29 December 2012 - 21:05
Els Bemel:
Hey Ellen,
Wij wensen je nog een hele fijn reis in 2013, kom veilig en gezond weer thuis.
We genieten van je verhalen en denken dat je het weer geweldig hebt.
Nu weer fietsen zet hem op hè.
de beste wensen voor het komende jaar en veel geluk en gezondheid.........
Wachtten op je nieuwe belevenissen.
Dike kus van ons Els, MErel en Lisa.
Ik zit de 31e op de bruiloft van Eddie!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
