Gedwongen rust in Vangvieng
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
21 December 2014 | Laos, Vangviang
Hoi Allemaal
Na Phongsavan en de kruikenvlakte weer op de fiets. Het is erg koud in de morgen, 3 graden maar en wind. De zon schijnt gelukkig wel en dat maakt een hoop goed. We doen vandaag een kort tripje omdat er anders op de 130 km geen overnachting mogelijk is. Ib Nong Tang is een bhoedacave en daar fietsen we s' middags nog even naar toe. Niet echt bijzonder.
Volgende dag door naar Phou Khoun, een pittige rit van 98 km met 3 heftige klimmen. Ik voel me sterk en het gaat ook makkelijker dan verwacht. De omgeving is prachtig. Hoge bergen, mooie uitzichten en enthousiaste kinderen in de bergdorpen. We stoppen regelmatig om hier even van te genieten.
Rond 15u zijn we er al en de plaats steld niet veel voor, de guesthouses zien er beroerd uit. Gelukkig spreken we een australische jongen die ons een tip geeft dat er 2 km verderop een beter guesthouse is met restaurant. Na onze ontbijt- en onderweginkopen gedaan te hebben, fietsen die kant op en checken in.
Volgende dag fietsen we in een keer naar Vangvieng, 107 km verderop met voornamelijk afdalen. Het is weer een prachtige weg, maar voor de A1 van Laos toch wel heel slecht en gelukkig niet druk. Spreken nog een Frans stel op de fiets die al 8 mnd onderweg zijn.
20 km voor Vangvieng slaat het noodlot toe. Bert rijdt voor me en ik vlak achter hem. We passeren een rivier waar ook een tempel naast staat. Bert knijpt in de remmen voor een foto en ik kijk net naar de tempel en zie te laat dat hij remt. Ik klap er bovenop en val voorover op de grond. Vang met mijn linkerarm de klap min of meer op en dat is zeer pijnlijk.
Gelukkig kan ik alles nog bewegen maar het voelt niet goed, vooral mijn pols en elleboog. Gelukkig geen schaafwonden of wat dan ook. Bij een restaurantje vragen we om ijs en koel de boel voor een tijdje. Ook even bijkomen van de schrik. Fiets is ook nog heel. Ook mazzel dat er geen auto passeerde op het moment van de val. Na een half uurtje fietsen we door naar Vangvieng maar dat gaat niet echt lekker. Kan bijna geen kracht zetten of steunen op mijn pols. Gelukkig is het vlak en naar beneden. In Vangvieng een cabbin gezocht en weer ijs erop. Het wordt steeds stijver en pijnlijker. Blijf het maar een beetje masseren en bewegen. Voor de nacht paracetamol en proberen te slapen. Dat lukt maar matig.
Het is dik en stijf en kan er niet veel mee. Waarschijnlijk moeten we nog wel een extra dagje blijven. Dit is waardeloos.
Het is wel een drukke plek met heel veel toeristen en er is van alles te doen waar wij geen behoefte aan hebben. Jammer dus deze noodgedwongen rust. Wel is het eten hier in overvloed en van alles en nog wat te koop. Schrale troost.
Snel hopen op betere tijden en dan zo snel mogelijk weer weg.
Heeft iemand nog een goede tip omtrent de behandeling van de lamme vleugel, dan hoor ik dat graag.
Tot de volgende keer maar weer met betere berichten.
Groetjes, Ellen en Bert.
Foto's zet ik er pas weer bij als we dat met het tablet kunnen doen. Sorry.
Na Phongsavan en de kruikenvlakte weer op de fiets. Het is erg koud in de morgen, 3 graden maar en wind. De zon schijnt gelukkig wel en dat maakt een hoop goed. We doen vandaag een kort tripje omdat er anders op de 130 km geen overnachting mogelijk is. Ib Nong Tang is een bhoedacave en daar fietsen we s' middags nog even naar toe. Niet echt bijzonder.
Volgende dag door naar Phou Khoun, een pittige rit van 98 km met 3 heftige klimmen. Ik voel me sterk en het gaat ook makkelijker dan verwacht. De omgeving is prachtig. Hoge bergen, mooie uitzichten en enthousiaste kinderen in de bergdorpen. We stoppen regelmatig om hier even van te genieten.
Rond 15u zijn we er al en de plaats steld niet veel voor, de guesthouses zien er beroerd uit. Gelukkig spreken we een australische jongen die ons een tip geeft dat er 2 km verderop een beter guesthouse is met restaurant. Na onze ontbijt- en onderweginkopen gedaan te hebben, fietsen die kant op en checken in.
Volgende dag fietsen we in een keer naar Vangvieng, 107 km verderop met voornamelijk afdalen. Het is weer een prachtige weg, maar voor de A1 van Laos toch wel heel slecht en gelukkig niet druk. Spreken nog een Frans stel op de fiets die al 8 mnd onderweg zijn.
20 km voor Vangvieng slaat het noodlot toe. Bert rijdt voor me en ik vlak achter hem. We passeren een rivier waar ook een tempel naast staat. Bert knijpt in de remmen voor een foto en ik kijk net naar de tempel en zie te laat dat hij remt. Ik klap er bovenop en val voorover op de grond. Vang met mijn linkerarm de klap min of meer op en dat is zeer pijnlijk.
Gelukkig kan ik alles nog bewegen maar het voelt niet goed, vooral mijn pols en elleboog. Gelukkig geen schaafwonden of wat dan ook. Bij een restaurantje vragen we om ijs en koel de boel voor een tijdje. Ook even bijkomen van de schrik. Fiets is ook nog heel. Ook mazzel dat er geen auto passeerde op het moment van de val. Na een half uurtje fietsen we door naar Vangvieng maar dat gaat niet echt lekker. Kan bijna geen kracht zetten of steunen op mijn pols. Gelukkig is het vlak en naar beneden. In Vangvieng een cabbin gezocht en weer ijs erop. Het wordt steeds stijver en pijnlijker. Blijf het maar een beetje masseren en bewegen. Voor de nacht paracetamol en proberen te slapen. Dat lukt maar matig.
Het is dik en stijf en kan er niet veel mee. Waarschijnlijk moeten we nog wel een extra dagje blijven. Dit is waardeloos.
Het is wel een drukke plek met heel veel toeristen en er is van alles te doen waar wij geen behoefte aan hebben. Jammer dus deze noodgedwongen rust. Wel is het eten hier in overvloed en van alles en nog wat te koop. Schrale troost.
Snel hopen op betere tijden en dan zo snel mogelijk weer weg.
Heeft iemand nog een goede tip omtrent de behandeling van de lamme vleugel, dan hoor ik dat graag.
Tot de volgende keer maar weer met betere berichten.
Groetjes, Ellen en Bert.
Foto's zet ik er pas weer bij als we dat met het tablet kunnen doen. Sorry.
-
21 December 2014 - 07:03
Els:
Hey Ellen en Bert,
Dat is nou jammer Ellen, zo,n stomme val. Ik werd net wakker van je berichtje; Pinggeluid op de tablet. Ben altijd nieuwsgierig naar de belevenissen.Ik heb natuurlijk geen zinnige oplossingen voor je. Zal ws rust zijn, maar daar zitten jullie niet op te wachten. Hoop dat het mee al vallen..
Wij wensen jullie in ieder geval veel geluk daar ver weg. Ik zal een kerstliedje voor je zingen in de nachtmis Ellen, we gaan lekker naar akersloot. X Els -
21 December 2014 - 07:35
W&W:
Wat een pech.
Is er geen plek waar een röntgenfoto gemaakt kan worden?
Lijkt me niet verkeerd. -
21 December 2014 - 07:48
W&W:
Op internet gevonden: The Vang Vieng Municipal Hospital is opposite Ban Sabai bungalows on the road running along the river.
Misschien kun je daar naar toegaan. -
21 December 2014 - 09:25
Ineke:
Hoi Bert en Ellen ,
rot voor je Ellen, dat 1 momentje niet goed opletten zulke gevolgen heeft! Hoop dat het snel weer beter gaat met je. Wat betreft behandeling van 'de lamme vleugel' sluit ik me bij bovenstaand bericht aan....Heel veel sterkte in elk geval!
Wens jullie toch fijne kerstdagen! -
21 December 2014 - 10:29
Urmi Schagen:
Wat vervelend, een ongeluk zit in een klein hoekje, blijkt maar weer.
Samen fietsen is anders als alleen op de fiets....
Gedwongen rust is het laatste waar jullie op zitten te wachten.. Hopelijk
zakt de pijn en zwelling vandaag wat af.. En anders toch maar even langs een
ziekenhuis. Sterkte!
Hopelijk hebben jullie een onderkomen waar de Kerstdagen goed door te komen is.. -
21 December 2014 - 11:03
Berna:
He ellen wat een pech! Snel gebeurt zo'n ongeluk. Als je last houdt zou ik er zeker even naar laten kijken en foto laten maken. Hoop dat je snel herstelt! Sterkte ermee.
Ondanks deze pech toch fijne kerstdagen! -
21 December 2014 - 15:42
Jacqueline:
Hai lieve Ellen, jeetje....je bent wel een pechvogel!
Inderdaad, een foto lijkt me geen overbodige luxe, zeker niet met nog een lange weg te gaan.
Gelukkig is Bert bij je, steun kan je wel gebruiken bij zoiets.
Ik hoop dat het allemaal meevalt...
Vanuit de zon wensen wij jullie een fijne Kerst en een gezond 2015.
Bon Pasku i felis ana nobo :)
Dikke kus, jacqueline -
21 December 2014 - 15:59
Gerard:
Oh Ellen oppassen!
Ik heb een tip: zoek een strand of rustig meer op, ga lekker een paar dagen chillen en daarna fiets je 2 keer zo hard weer :P
Groetjes
Gerard -
21 December 2014 - 19:43
Trudi En Jan:
Goss El wat balen zijn jullie lekker op weg en nu dit .... hopelijk niet zwaar gekneusd of erger gebroken ? Ja El zie dat je toch een hospital opzoekt dat kan nooit verkeerd zijn, enne misschien in Vangvieng toch maar de kerst doorbrengen ? take care ook voor Bert en hopelijk fijne Kerst zonder lamme vleugel en dat je weer kwiek je fiets op kan klimmen -
21 December 2014 - 20:03
Monique:
Ha die Ellen,
een echte zielepoot ben je. POTVERDORIE. Heel vervelend voor je maar gelukkig ben je creatief en nu niet, zoals in het verleden alleen dus laat je lekker verwennen en verzorgen, buit het uit zou ik zeggen.
Doe wat plezierig is en gedraag je niet te ijzerenheinig of eigenwijs en laat het goed bekijken, ze hebben daar ook artsen.
Plezierige feestdagen.
Groet, Monique -
21 December 2014 - 22:50
Coby:
Goh Ellen vervelend is dat hoop voor je dat het gauw wat beter gaat en de tip lekker leggen in de zon maar wens jullie hele fijne kerstdagen en beterschap groetjes coby -
21 December 2014 - 23:26
Elsie:
He el, heb je al as druk gegeven? Anders kan het wel een scheurtje zijn in je botje. Als het mogelijk is een fotootje en anders vastzetten met tape. Kut man. Toch een gezond nieuwjaar. Heb ik toch alweer een paraplu gekregen in mijn kerstpakket. -
22 December 2014 - 06:38
Jan:
Stuur op maximale hoogte zetten zodat je rechtop zit en minder op je pols steunt
Sterkte en zelf voorop gaan rijden
Groeten uit Lumut -
22 December 2014 - 09:35
Peter En Janny:
Hallo Ellen en Bert,
Vervelend dat zoiets gebeurd en hopen dat het snel beter gaat.
Hier alles goed en kattenluik functioneert weer goed met nieuwe batterijen.
Sterkte en ondanks de pech hele fijne dagen, -
22 December 2014 - 11:16
Sanne:
Heel veel beterschap met je arm, wat balen zeg! Hopelijk gaat het snel beter en kunnen jullie lekker op de fiets met kerst! xx
-
22 December 2014 - 13:00
Lydia:
Hoi Ellen,
Dat is pech, maar ik hoor net aan de lunchtafel in het RRC dat het geen breuk is, gelukkig maar.
sterkte en mooie kerstdagen met elkaar!
hartelijke groet van Lydia -
22 December 2014 - 14:56
Jaco:
Tja, het blijft wennen met twee! Sterkte met het herstel. En ook Bert veel sterkte, wat zal hij zich schuldig voelen... Fijne Feestdagen! Groet, Jaco -
22 December 2014 - 18:28
Netty:
Jeetje Ellen, wat vervelend nou. Daar zit je niet op te wachten. We voelen met je mee alleen heb je er niet zoveel aan, vrees ik. Maar het had veel slechter af kunnen lopen, moet je maar denken.
We wensen jullie een heel gezellige Kerst en alle goeds voor 2015! Dat het een mooi fietsjaar voor jullie mag worden. Groetjes Jan en Netty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
