Werk zit er op, tijd voor aktie
Door: Ellen de Geus
Blijf op de hoogte en volg Ellen
28 Januari 2011 | Cambodja, Phnom-Penh
Hoi Allemaal
Mijn weekje vrijwilligerswerk zit er op en het wordt weer tijd om de fiets uit het stof te halen.
Maar nog even de week doornemen.
do. 20 jan had ik dus een afspraak met de baas van KPF en breng met zijn secretaresse en nog een andere vrijwilliger een bezoekje aan de school en maak kennis met de groep waarop ik mee ga draaien. Mijn eerste indruk is positief. Het niveau is nog redelijk uiteenlopend. Een downer (lees lekkere dikke mongool), licht spastisch en nog wat van dat soort afwijkingen. S'middags nog even een lekkere oilmassage ondergaan en dan kan ik er tegenaan voor een week.
vr 21 jan. Brengt een jongen van het hotel me naar de school/aktiviteitencentrum met de motorbike (hij brengt en haalt me de hele week, een half uur rijden). Het zijn spitsuren op de weg en je moet je dan ook maar volledig overgeven en niet te veel kijken want ze komen van alle kanten, behalve waar ze eigenlijk vandaan zouden moeten komen. Als ik op het AC (aktiviteiten centrum in de school) aan kom, herkennen een aantal clienten me nog en word hartelijk begroet. We moeten deze morgen papieren tassen vouwen. Een aantal kan dit maar de meeste niet en als je hen hun gang laat gaan, zitten er overal vouwen in de tas maar niet op de goede plaats. Dus wie staat er uiteindelijk tassen te vouwen, ik. Maar dat mag de pret niet drukken, tussendoor wordt er af een toe met de bal gespeeld en later op muziek gedanst. De groep die s''morgens aanwezig is gaat s'middags met een busje naar een andere school of in de school zelf naar een klas. Ze eten tussen de middag op hun leefgroep want een grote groep woont er ook. En een deel gaat naar huis, die worden door ouders opgehaald.
Het middag groepje is klein, 3 kinderen, één autist, één ADHD'er en de derde is er één van de ochtendgroep, maar niet pratende en laag niveau. Alhoewel hij meer oppikt dan ik denk, blijkt later maar hij doet gewoon heel dom.
Om 17 u ga ik weer naar het hotel en zit de eerste dag erop. Het weekend een beetje uitslapen, rondlopen, shoppen, terrasjes pikken, uiteten, Wat Phnom bezocht en een beetje georiënteerd op sport en spel materiaal in een warenhuis.
De ma t/m de do is het dagprogramma een beetje hetzelfde. Van 8 tot 11u ben ik met de kinderen sport en spel aktiviteiten aan het doen in het lokaal of buiten. Soms ook individueel. Er is weinig spelmateriaal en dus laat ik pittenzakjes maken door een tailer. Rare opdracht natuurlijk als ik daar aan kom met m'n stof en rijst om in de zakjes te doen. Woensdag kan ik ze ophalen. En de donderdagmorgen kunnen we ermee aan de slag. De kinderen vinden het heel raar in het begin, maar al snel vliegen de zakje door de lucht en vinden ze het prachtig. We doen er oefeningen (werpen-en vangvormen, alléén en/of met meertallen of de hele groep) mee maar ook spelletjes en estafettevormen. Dikke pret. Dan gaan de kinderen om 11u weg en is er eten en siësta tot 14u. Is wel een lange tijd maar ik doe maar gewoon mee in de siësta, het is te warm om iets te doen. Dan van 14u tot 17u is de middaggroep, deze zijn puur individueel bezig. Ik hou me voornamelijk bezig met mijn favoriet (een autistisch jongetje) , erg leuk en we hebben veel pret. Hij zit ook helemaal te stralen als hij me weer ziet. Dat doet je toch wel goed.
Toch wordt er relatief wienig op het niveau van de kinderen gedaan vind ik en meer gaat het om de produktie. Ze rijgen ook kralen voor armbandjes en kettingen, maar alleen de betere kinderen kunnen dit en dan moet het nog niet te ingewikkeld.
Maar het hele gebeuren is net 3 jaar draaiende en staat dus nog in de kinderschoenen wat het AC betreft. In de klas, waar ik woensdagmiddag heb meegedraait wordt echt met een vast dagprogramma gewerkt middel picto's en een duidelijk begin en eindsignaal.
Do avond ga ik nog mee naar een donatiefeest, georganiseerd door de 4 NGO's, (zijn een soort stichtingen die belangen behartigd voor gehandicapten)Waar ik al voor vreesde werd bewaarheid, keiharde muziek gespeeld door de YODI-band (soort josti-band)Ik moest wel vreselijk lachten dat ik die naam zag staan. Er werd dus luid gezongen en er was geen gesprek te voeren. Dus na het eten en pijn in mijn oren met de tuk tuk terug naar het hotel. Er werd ook alleen maar kmer gesproken tijdens de speeches dus daar had ik niet zoveel aan.
Vrijdag is er een zwemaktiviteit geplant speciaal voor mij en dat wordt ook door mij bekostigd. De kinderen komen hier anders nooit. Om 8.15 zitten we met de groep in het busje naar het zwemparadijs (is een groot woord) Daar aangekomen zijn er een aantal baden, golfslagbadje zonder golven, speelbad met allerlei spuitapparaten die ze snel aanzette en een glijbanenbad. Dit laatste was een waar succes, na even aarzelen en een beetje aandringen vonden ze eenmaal een keer eraf gegleden, het helemaal geweldig en moesten we steeds weer. Ontzettend leuk om te zien dat ze er zo van genoten. Op de terugweg nog even langs de bakker voor een lekkere muffin en die in het busje opgegeten. Het was een geweldige ochtend. Om 11u neem ik afscheid van de kinderen en de leiding en ga terug naar het hotel.
Ik heb er een goed gevoel over en ben blij dat ik het voor een weekje gedaan heb. Toch een bijzondere ervaring.
Straks ga ik nog even voor een lekkere massage en uiteten in een restaurant waar straatkinderen de kans krijgen zich te ontplooien. Heb er vorig weekend ook gegeten, was erg goed en vooral het toetje (witte chocolade bouvr tussen een soort tompouce deeg en passievruchtensaus. Dus dat wil ik nog wel een keer.
Morgen weer op de fiets. Daar heb ik ook wel weer zin in na 10 dagen. Richting de kust, eerst naar Kep via Tha(nogwat) Maar hoe dat gaat verlopen dat lezen jullie in het volgende verslag, waarschijnlijk vanuit Thailand want daar fiets ik heen. Moet 3 feb nl het land uit zijn want dan is mijn visa verlopen.
Het gaat dan al weer opschieten nog 3 en een halve week. Wat is het toch wel weer snel gegaan ook, vooral toen het eenmaal januari was.
Groetjes en een dikke kus, Ellen
Mijn weekje vrijwilligerswerk zit er op en het wordt weer tijd om de fiets uit het stof te halen.
Maar nog even de week doornemen.
do. 20 jan had ik dus een afspraak met de baas van KPF en breng met zijn secretaresse en nog een andere vrijwilliger een bezoekje aan de school en maak kennis met de groep waarop ik mee ga draaien. Mijn eerste indruk is positief. Het niveau is nog redelijk uiteenlopend. Een downer (lees lekkere dikke mongool), licht spastisch en nog wat van dat soort afwijkingen. S'middags nog even een lekkere oilmassage ondergaan en dan kan ik er tegenaan voor een week.
vr 21 jan. Brengt een jongen van het hotel me naar de school/aktiviteitencentrum met de motorbike (hij brengt en haalt me de hele week, een half uur rijden). Het zijn spitsuren op de weg en je moet je dan ook maar volledig overgeven en niet te veel kijken want ze komen van alle kanten, behalve waar ze eigenlijk vandaan zouden moeten komen. Als ik op het AC (aktiviteiten centrum in de school) aan kom, herkennen een aantal clienten me nog en word hartelijk begroet. We moeten deze morgen papieren tassen vouwen. Een aantal kan dit maar de meeste niet en als je hen hun gang laat gaan, zitten er overal vouwen in de tas maar niet op de goede plaats. Dus wie staat er uiteindelijk tassen te vouwen, ik. Maar dat mag de pret niet drukken, tussendoor wordt er af een toe met de bal gespeeld en later op muziek gedanst. De groep die s''morgens aanwezig is gaat s'middags met een busje naar een andere school of in de school zelf naar een klas. Ze eten tussen de middag op hun leefgroep want een grote groep woont er ook. En een deel gaat naar huis, die worden door ouders opgehaald.
Het middag groepje is klein, 3 kinderen, één autist, één ADHD'er en de derde is er één van de ochtendgroep, maar niet pratende en laag niveau. Alhoewel hij meer oppikt dan ik denk, blijkt later maar hij doet gewoon heel dom.
Om 17 u ga ik weer naar het hotel en zit de eerste dag erop. Het weekend een beetje uitslapen, rondlopen, shoppen, terrasjes pikken, uiteten, Wat Phnom bezocht en een beetje georiënteerd op sport en spel materiaal in een warenhuis.
De ma t/m de do is het dagprogramma een beetje hetzelfde. Van 8 tot 11u ben ik met de kinderen sport en spel aktiviteiten aan het doen in het lokaal of buiten. Soms ook individueel. Er is weinig spelmateriaal en dus laat ik pittenzakjes maken door een tailer. Rare opdracht natuurlijk als ik daar aan kom met m'n stof en rijst om in de zakjes te doen. Woensdag kan ik ze ophalen. En de donderdagmorgen kunnen we ermee aan de slag. De kinderen vinden het heel raar in het begin, maar al snel vliegen de zakje door de lucht en vinden ze het prachtig. We doen er oefeningen (werpen-en vangvormen, alléén en/of met meertallen of de hele groep) mee maar ook spelletjes en estafettevormen. Dikke pret. Dan gaan de kinderen om 11u weg en is er eten en siësta tot 14u. Is wel een lange tijd maar ik doe maar gewoon mee in de siësta, het is te warm om iets te doen. Dan van 14u tot 17u is de middaggroep, deze zijn puur individueel bezig. Ik hou me voornamelijk bezig met mijn favoriet (een autistisch jongetje) , erg leuk en we hebben veel pret. Hij zit ook helemaal te stralen als hij me weer ziet. Dat doet je toch wel goed.
Toch wordt er relatief wienig op het niveau van de kinderen gedaan vind ik en meer gaat het om de produktie. Ze rijgen ook kralen voor armbandjes en kettingen, maar alleen de betere kinderen kunnen dit en dan moet het nog niet te ingewikkeld.
Maar het hele gebeuren is net 3 jaar draaiende en staat dus nog in de kinderschoenen wat het AC betreft. In de klas, waar ik woensdagmiddag heb meegedraait wordt echt met een vast dagprogramma gewerkt middel picto's en een duidelijk begin en eindsignaal.
Do avond ga ik nog mee naar een donatiefeest, georganiseerd door de 4 NGO's, (zijn een soort stichtingen die belangen behartigd voor gehandicapten)Waar ik al voor vreesde werd bewaarheid, keiharde muziek gespeeld door de YODI-band (soort josti-band)Ik moest wel vreselijk lachten dat ik die naam zag staan. Er werd dus luid gezongen en er was geen gesprek te voeren. Dus na het eten en pijn in mijn oren met de tuk tuk terug naar het hotel. Er werd ook alleen maar kmer gesproken tijdens de speeches dus daar had ik niet zoveel aan.
Vrijdag is er een zwemaktiviteit geplant speciaal voor mij en dat wordt ook door mij bekostigd. De kinderen komen hier anders nooit. Om 8.15 zitten we met de groep in het busje naar het zwemparadijs (is een groot woord) Daar aangekomen zijn er een aantal baden, golfslagbadje zonder golven, speelbad met allerlei spuitapparaten die ze snel aanzette en een glijbanenbad. Dit laatste was een waar succes, na even aarzelen en een beetje aandringen vonden ze eenmaal een keer eraf gegleden, het helemaal geweldig en moesten we steeds weer. Ontzettend leuk om te zien dat ze er zo van genoten. Op de terugweg nog even langs de bakker voor een lekkere muffin en die in het busje opgegeten. Het was een geweldige ochtend. Om 11u neem ik afscheid van de kinderen en de leiding en ga terug naar het hotel.
Ik heb er een goed gevoel over en ben blij dat ik het voor een weekje gedaan heb. Toch een bijzondere ervaring.
Straks ga ik nog even voor een lekkere massage en uiteten in een restaurant waar straatkinderen de kans krijgen zich te ontplooien. Heb er vorig weekend ook gegeten, was erg goed en vooral het toetje (witte chocolade bouvr tussen een soort tompouce deeg en passievruchtensaus. Dus dat wil ik nog wel een keer.
Morgen weer op de fiets. Daar heb ik ook wel weer zin in na 10 dagen. Richting de kust, eerst naar Kep via Tha(nogwat) Maar hoe dat gaat verlopen dat lezen jullie in het volgende verslag, waarschijnlijk vanuit Thailand want daar fiets ik heen. Moet 3 feb nl het land uit zijn want dan is mijn visa verlopen.
Het gaat dan al weer opschieten nog 3 en een halve week. Wat is het toch wel weer snel gegaan ook, vooral toen het eenmaal januari was.
Groetjes en een dikke kus, Ellen
-
28 Januari 2011 - 08:07
Elsu:
He die El. goed om weer eens van je te horen. Ja het gaat nu snel, maar je hebt nog een paar mooie weekjes voor de boeg. Leuk om daar ook de yuri's Robbie banissen en rietveldjes tegen te komen. Enig. Kus Els. -
28 Januari 2011 - 08:26
Marie-jose:
Wat fantastisch dat je dat hebt gedaan met de kinderen. Ontroerend om te lezen hoe je ze hebt kunnen laten genieten. Groet. -
28 Januari 2011 - 10:57
Dick:
He Ellen,
Ben je weer aan een beetje werken toe? Zo te zien wel. De tijd gaat nu ineens hard voor je. Nog een paar weekjes dan kun je weer aan de bak.
Is het nu gelukt met alle inlogcodes en wachtwoorden etc??
Have fun de laatste weken!!
Groet Dick -
28 Januari 2011 - 12:04
Francis:
Wat leuk dat je die kinderen mee hebt genomen naar het zwembad. Dikke pret!
Ben benieuwd naar wat je straks nog meer gaat tegenkomen. Veel plezier!
-
28 Januari 2011 - 14:55
Netty:
Hoi Ellen,
Wat leuk dat je zo met die kinderen bezig bent geweest. Dat zal niet vaak gebeuren, denk ik.
Vandaag met moeder naar ziekenhuis. Mag nu voor 50% been belasten en kan eindelijk met revalidatie beginnen...
Nog bedankt voor je kaart namens haar, erg leuk.
Nou fietze nog even.
gr -
28 Januari 2011 - 15:09
Jezus:
ha el, weer een prachtige story fijn zo'n week. ook leukek foto's weer.
spreek je weer snel op skype?!
jezus -
28 Januari 2011 - 15:28
Rob:
Dat is weer eens iets anders dan fietsen en rondkijken wel erg leuk om te doen lijkt me. Geeft een nieuwe dimensie op je trip. Veel plezier bij de komende dagen Groetjes -
28 Januari 2011 - 20:01
Urmi:
He Ellen. Wat ontzettend leuk dat je dit
vrijwilligerswerk hebt gedaan!
Ik had graag een weekje met je meegedaan. Superleuke foto's!
-
28 Januari 2011 - 22:34
Marja:
Hoi Ellen,
dat is weer genieten van je verhalen van je vrijwilligerswerk. Onwijs leuk dat je die kinderen zo heb kunnen laten genieten. Dat moet je goed doen. Net naar de Sportverkiezing geweest. Was weer gezellig. Kjeld Nuis is sportman, Eline Bennis Sportvrouw, Sportploeg is een groep van K-dance (leeftijd +/- 10 - 12 jaar of zo iets) en de sportvereniging is De IJsclub. Je buurmeisje Myrthe had ook nog een prijs, de aanmoedigingsprijs - dacht ik.
Ik denk dat ik nu alle prijzen wel genoemd heb. oh nee, Willem den Elzen is trainer van het jaar.
Ik wil je weer veel fiets plezier wensen, maar dat gaat zeker weer lukken, na deze onderbreking. Je zal er wel weer zin in hebben.
Groet Marja
-
29 Januari 2011 - 12:18
Bert:
Hey avonturier,
Mooie foto's,en leuk dat je wat voor die kids hebt kunnen betekenen.Jij komt toch altijd wel met ideeen om ze te vermaken met iets wat ze nog niet eerder hebben gedaan,en zo te zien op de foto's hebben ze er veel plezier in.Wel mooi dat je dit hebt gecombineerd met je reis.Maar nu is het weer tijd voor actie,ik hoop dat het laatste gedeelte van je reis soepel verloopt,en ook het verlengen van je visa.Maar dat hoor ik wel weer van je.Adios -
29 Januari 2011 - 18:24
Rietje:
Hoe fijn het ook is in de "nazorg" , als ik "zakjes gooien" lees mis ik de woensdag met boter, kaas en eieren hoor. Fijne reis en tot de volgende keer. -
29 Januari 2011 - 22:35
Lida:
Leuk Ellen, om je belevenissen te lezen. Heb er zelf een week met groep op zitten. Ben heel veel binnen geweest en heb er nu genoeg van .Morgen moet het maar over zijn. By the way...hoe fiets je naar Bangkok toe? Wij zij ooit dicht bij de grens van Cambodja geweest en tussen die grens en Bangkok bezochten wij (aan de zeekant...golf van?) een dolfinarium waar wij onwijs lang en goedkoop met (roze en grijze) dolfijnen hebben gezwommen. Dus als je ook geïnteresseerd bent..zal ik het adres even opzoeken (plaats in de buurt is Chantaburi)..complex heet Sea World geloof ik. Liefs van Lida en geniet van je laatste weken -
29 Januari 2011 - 22:37
Lida:
Ik bedoel dus een week griep (ipv groep) -
29 Januari 2011 - 23:07
Lida:
Ook voor die mensen die binnenkort naar Thailand gaan...www.greenwoodtravel.co.th heel veel leuke info en dingen om te doen. Het dolfijnzwemmen vind je onder kopje Ko Chang of dagtochten Pattaya. Dolfinarium is net weer geopend na een lange renovatie en is echt de moeite waard. Zwemmen voor heel weinig geld met dolfijnen. Heet Oasis Sea World -
29 Januari 2011 - 23:09
Lida :
Zal wel de naweeën van de griep zijn...ben lekker bezig..Ik heb even op de kaart gekeken Ellen, de 3 (grote weg) is in de buurt en volgens mij kom je aardig in de buurt.
Groet van Lida -
30 Januari 2011 - 13:41
Renate:
Hoi,
Geniet nog even want je kan binnen notime weer aan de bak. Goed ff geskyped te hebben. Hier is alles goed..als je begrijpt wat ik bedoel!! Dus maak je geen zorgen.
Dikke kus en tot later!! -
31 Januari 2011 - 11:53
Trudi:
Goh El wat een mooi verhaal weer en wat een schatjes! Goed idee van die pittenzakjes trouwens, daar zullen ze nog lang plezier van hebben, hopelijk gaan ze ook straks meer naar het zwembad wie weet. Jammer dat ik je afgelopen donderdag hebt gemist (skype) tijd verslapen, afspraak die ik had verzet naar ander tijdstip zodat ik later thuis was! Ik heb van het weekend nog gekeken maar je was niet (meer) online, El een goede fietsreis naar Thailand toegewenst en straks lekker relaxen aan de kust -
01 Februari 2011 - 19:43
Annette:
Leuk idee, die pittenzakjes! Materialen uit het land, mooi dat je zoveel kunt betekenen! Geweldig dat je nieuwe ervaringen opgedaan hebt en anderen zo hebt kunnen laten meegenieten.
Fijne laatste weken, liefs Annette -
01 Februari 2011 - 20:10
Els:
Hai Ellen,
Nog even en je zit weer in de vrieskou.
Liep net naar buiten en ging bijna onderuit, zware ijzel.
Zit jij lekker warm en alles gaat goed zo te zien en te lezen.
Veel plezier nog deze laatste weken
groetjes els, merel en lisa -
07 Maart 2011 - 18:39
Helen:
Geweldig! Ik zie je helemaal bezig! Met de kids. Lijkst me een superervaring!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
