Tempels of Angkor
Door: Ellen de Geus
Blijf op de hoogte en volg Ellen
10 Januari 2011 | Cambodja, Khett Siem Reab
Hoi Allemaal
Hier een verslagje vanuit Siem Reap, Cambodja.
Op 3 jan verliet ik in m'n eentje Don Det. De andere bleven nog een nachtje vanwege een slapeloze nacht van Enora en Dado, feestje bij hun verblijf. Maar voor mij maakte dat niet uit en werd met de boot overgebracht naar het vaste land. Daar aangekomen, nog wat bananen gekocht en weer heerlijk fietsen. Toch wel weer lekker na een poosje rust.Naar de grens is het zo'n 20 km en ben daar vlak voor er een bus aan komt, scheelt een hoop tijd. De formaliteiten voor het visa gaan vlot en moet deze keer ook een gezondheidverklaring hebben. Moet je een formulier inullen, no have, doe je alles en je krijgt een schiettermometer op je voorhoofd gericht, 35,8 (is het bij iedereen)kosten 1 dollar. Aan de andere kant staat ook een fietser, Mike uit Schotland, hij is ook net gearriveerd en gaat ook richting Stung Treng en dus besluiten we samen te gaan. Beetje spijt van, want hij praat maar en praat maar en is zo moeilijk te verstaan door zijn Schotse accent, zeer vermoeiend. Ga regelmatig achter hem fietsen om even rust te hebben. En ik zeg het hem later ook dat hij rustiger en duidelijker moet praten omdat het voor mij erg moeilijk is hem te volgen. Reageer ook niet steeds op zijn gesprekken of mmm en oooo.
Route 7 is niet zo aantrekkelijk, warm en nogal open, dus weinig schaduw. Zo nu en dan een stalletje en dus veel drinken. Vroeg in de middag zijn we in S T en zoeken een guesthouse. Ik wil zeker een kamer voor mezelf want ik moet er niet aandenken ook nog eens de kamer met hem te delen. Het is ook nogal een chaoot. Alles hangt los aan z'n fiets in plastic zakjes of aan zijn stuur gebonden. Hij is vanaf aug onderweg en is van Noorwegen naar Turkije gefietst en vandaar met het vliegtuig naar Bangkok. Vandaar is hij naar Laos gefietst en nu Cambodja.
Na een lekkere douche verkennen we het plaatsje en is geld scoren even belangrijk. De ATM geeft alleen dollars en die had ik al, moet alleen het briefje van 100 zien te wisselen. Dan lukt in een import-supermarkt en wissel meteen 50 dollar voor riel, weer een hele stapel.Ook kijken we hoelaat morgen de pont gaat om de binnendoor weg te kunnen nemen naar Siem Reap.
di. 4 jan. kwart voor 7 staan we bij de pont en na even wachten zien we hem al aankomen vanaf de overkant. De overtocht duurt amper 10 min en dan zijn we droog over.Je weet het maar nooit met die pontjes daar.
We volgen de 214 richting Mlu Prey want daar willen we overnachten. De weg is onverhard en door de jungle, erg mooi. Maar helaas ook hier wordt hard aan de weg gewerkt en komen op een perfecte brede gravelroad, die zo breed is gemaakt dat er wel een vliegtuig op kan landen. Dus ook geen schaduw meer, jammer. Bij een splitsing gaat we gelukkig weer verder op de oude weg en komen door dorpjes waarvan de de pont en na even wachten zien we hem al aankomen vanaf de overkant. De overtocht duurt amper 10 min en dan zijn we droog over.Je weet het maar nooit met die pontjes daar.
We volgen de 214 richting Mlu Prey want daar willen we overnachten. De weg is onverhard en door de jungle, erg mooi. Maar helaas ook hier wordt hard aan de weg gewerkt en komen op een perfecte brede gravelroad, die zo breed is gemaakt dat er wel een vliegtuig op kan landen. Dus ook geen schaduw meer, jammer. Bij een splitsing gaat we gelukkig weer verder op de oude weg en komen door dorpjes waarvan de bewoners nog nauwlijks farang (buitenlander) gezien hebben, laat staan de kinderen, die rennen dan ook verschrikt richting huis of achter hun ouders. Echt geweldig. De mensen wonen hier toch wel weer in wat armere hutjes in diverse staat. Zo nu en dan houden we een pauze en proberen dan een gesprekje aan te knopen waarbij veel gelachen wordt. We zijn echt een bezienswaardigheid. Later wordt de weg weer breed en sfeerloos. Voor ons niet leuk maar voor de mensen die hier wonen is het natuurlijk wel prettiger om een betere weg te kunnen berijden. We missen Mlu Prey en zijn er al voorbij na 100km als we aan wegwerkers de weg vragen. Nou daar werken we net aan, dus die kun je gebruiken.Ha ha. Als we nog 20 km doorfietsen zijn we in Tbeng Manchey. Het is inmiddels al half 6 en bijna donker. Maar na 129 km is het toch weer goed gekomen als was mijn motivatie de laatste 20 km aardig zoek. Maar ja je hebt geen keus op zo'n moment en dus ga je door.Dan is het ook wel weer prettig als je samen bent. Mike vraagt weinig naar de weg en de pauzes duren veel langer dan ik gewent ben. Hij doet overal veel langer over dan ik. Maar ook dat went. Maar al met al was het een fantastische fietsdag.
Wo 5 jan. Even over de markt voor water en fruit en dan op naar Seyang, daar gaan we de tempels van Kho Ker bekijken. Als we het stadje uitrijden blijkt ons grijze weggetje op de kaart inmiddels een prachtige grijze geasfalteerde weg te zijn. Dus geen stofhappen vandaag. We zien onderweg ook de eerste bom-slachtoffers.(één of anderhalf been, halve arm, etc in diverse gradaties) Geef onderweg m'n hangmat van gaasdoek weg aan een naar het ziet arm gezin, die zijn er erg blij mee en ze bedankt me buigend. Later sta ik een foto te nemen van een huisje om een jullie ook een indruk te kunnen geven in wat voor woningen deze mensen wonen. De mevr komt enthousiast naar de weg en heeft een heel verhaal in het Cambodjaans, jammer dat je er dan weinig van verstaat. Maar ik laat haar zien wat we hebben gefietst en als blijkt dat ze het niet kan zien, geef ik haar mijn leesbril te leen. Geweldig die reactie, er ging een wereld voor haar open en werd helemaal blij. Jammer dat ik hem niet weg kon geven, want dan heb ik hetzelfde probleem. Rond half 11 zijn we er al en een guesthouse is snel gevonden. Douchen, nou ja, water scheppen uit een reservoir en dat over je hoofd gooien. Ook goed. S'middags bezoeken we het tempelcomplex en is zeer indrukwekkend, zoveel oude stenen.(grapje) Het is echt mooi en geen toeristen hier en dus foto's van de gebouwen zonder toeristen erop. Dat zal later in het Angkor tempelcomplex wel anders worden vrees ik. Terug in Seyang loop ik nog wat door het dorp voor het donker wordt en speel met wat jongens een soort voetvolley met een shuttle. Dan geeft natuurlijk weer veel bekijks en gelach. Erg leuk. S'avond eten op de markt, cambodjaanse noodles in een groen soepje, maar het smaakt wel en een "tukalok"( fruit mix met gezoete melk en schaafijs in een blender) erg lekker. Tijdens de nacht geven de plaatselijke honden regelmatig een concert weg, erg mooi dat gehuil (Tiny, deed me aan de husky's denken) maar niet voor de nachtrust. do. 6 jan. De weg naar Beng Maelae is wisselend gravel/asfalt met hier en daar een dorp, het is beworkt en dus niet te warm. We vertrokken al om half 7 en dat is toch wel lekker,ook omdat we de middag weer een tempel willen bezoeken. Onderweg bezoeken we nog een markt en ook dat geeft weer veel bekijks, Mike z'n fietsbroek is behoorlijk uitgelubbert, ziet er niet uit en is heel smerig. De vrouwen moeten hier hartelijk om lachen. Bij de plaatselijk wasstraat laat ik m'n fiets even schoonspuiten en smeer de ketting. Als we in Beng Maelae aankomen en naar een guesthouse vragen is het eerst NO HAVE en dan toch wel. We lopen met een jongen mee naar een groot huis en op de boven verdieping zijn 2 kamers maar zonder bed, alleen een mat op de vloer. Er wordt nog een deken met een kussen neergelegd en een klamboe opgehangen. That's it. Heeft ook wel wat, bovendien hebben we weinig keus. Alleen zie ik later ook wat andere ongewenste gasten rondlopen en besluit toch maar m'n stoffen hangmat op te hangen voor de nacht. Goed besluit, al is het wel even wennen en slaap ook niet bijzonder goed. Maar goed één nachtje is te overzien. Ook gaat hier het licht pas om 18 u werken dmv de agregaat. Als Mike later thee wil maken zet hij de hele fam in het donker die daar niet blij mee zijn. Ik vraag hem daarom ook geen water te warmen op zijn kamer. De middag was dus weer besteed aan de tempel, hier al iets meer toerisme maar het is nog goed te doen.
Vroeg slapen en als ik nog even naar de wc ga zie ik een gifgroen slangetje door het gras kruipen. Als ik het de baas aanwijs, slaat hj er meteen oplos, jammer einde slang. Had ik nou maar niets gezegd, maar had er wel al een foto van gemaakt.
Vr 7 jan. 6u op, de nacht was toch al niet veel. We gaan over de 66 naar Siem Reap. Bij Koul Thmei gaat het even fout en staan we midden in de rijsvelden. Een jongen op de brommer leidt ons erdoorheen en komen bij een prachtige kleurrijke tempel uit. Daar worden we weer op het juiste spoor gezet. Als snel zijn we in het Angkor tempelcomplex en rijden al langs enkele indrukkenwekkende gebouwen. Maar eerst naar de stad om een guesthouse met bed en douche te zoeken. We komen bij Smiley's terecht, een gezellig guesthouse met mooie binnen tuin waar je lekker kunt zitten met wifi en internet. Helemaal goed voor de komende dagen. Lekkere koude (lauw) douche, je hebt hier geen heet water nodig. Breng mijn was bij de laundryservice en doe wat lekkere inkopen,chips en pinda's en een fles rode wijn voor de komende dagen. Er is hier nog en ander fietspaar en wissel wat ervaringen uit.
Za 8 jan.Uitslapen tot wel 8 u. We gaan met de tuk-tuk naar het war-museum. Veel oude tanks en anders schietgeweld. Als ik op het toilet zit heb ik een ontmoeting met een spin die wel 10 breed is van poot li naar poot re. Maak snel af waar ik mee bezig was en maak toch nog een foto, wat een overwinning zonder in paniek te raken. In de namiddag een kaartje voor Angkor tempels gekocht en naar Angkor Wat gegaan voor de eerste indruk van dit complex en de zonsondergang. Viel een beetje tegen. Siem Reap is een drukke toerisische stad en alles draait erom Angkor.
Zo 9 jan. 6.30 fietsen we naar het complex voor een ronde langs alle tempels die aangeraden werden in het boekje van Bernadette Speed. En ik moet zeggen ze waren werkelijk de moeite waard, geweldig. Vooral Angkor Thom met de Bayon en Preah Khan waren erg mooi en dus giga veel foto's genomen. Hoop dat het straks lukt er een paar bij te zetten. En zoals ik al eerder aan gaf, hier is het soms erg moeilijk een foto te maken zonder toeristen. Eén dag is hier dan ook lang genoeg,wat een poppekast soms. Na een lange dag met veel indrukken ga ik s'avonds lekker pizza eten (even alleen) en breng een bezoekje aan de night market met nog een foodmassage.
Vandaag 10 en morgen blijf ik hier nog en ga dan met de boot naar Battambong om vandaar weer verder te fietsen naar Phnom Pehn over hoop ik weer wat binnen weggetjes.
Heb inmiddels 3350 km afgelegd zonder lekker banden of ander ongemak.
Dikke kus en tot horens maar weer,
Ellen
Alle jarigen weer van harte gefeliciteerd.
Jan en Marie-jose voor straks een mooie reis toegewenst in Nieuw Zeeland.
Hier een verslagje vanuit Siem Reap, Cambodja.
Op 3 jan verliet ik in m'n eentje Don Det. De andere bleven nog een nachtje vanwege een slapeloze nacht van Enora en Dado, feestje bij hun verblijf. Maar voor mij maakte dat niet uit en werd met de boot overgebracht naar het vaste land. Daar aangekomen, nog wat bananen gekocht en weer heerlijk fietsen. Toch wel weer lekker na een poosje rust.Naar de grens is het zo'n 20 km en ben daar vlak voor er een bus aan komt, scheelt een hoop tijd. De formaliteiten voor het visa gaan vlot en moet deze keer ook een gezondheidverklaring hebben. Moet je een formulier inullen, no have, doe je alles en je krijgt een schiettermometer op je voorhoofd gericht, 35,8 (is het bij iedereen)kosten 1 dollar. Aan de andere kant staat ook een fietser, Mike uit Schotland, hij is ook net gearriveerd en gaat ook richting Stung Treng en dus besluiten we samen te gaan. Beetje spijt van, want hij praat maar en praat maar en is zo moeilijk te verstaan door zijn Schotse accent, zeer vermoeiend. Ga regelmatig achter hem fietsen om even rust te hebben. En ik zeg het hem later ook dat hij rustiger en duidelijker moet praten omdat het voor mij erg moeilijk is hem te volgen. Reageer ook niet steeds op zijn gesprekken of mmm en oooo.
Route 7 is niet zo aantrekkelijk, warm en nogal open, dus weinig schaduw. Zo nu en dan een stalletje en dus veel drinken. Vroeg in de middag zijn we in S T en zoeken een guesthouse. Ik wil zeker een kamer voor mezelf want ik moet er niet aandenken ook nog eens de kamer met hem te delen. Het is ook nogal een chaoot. Alles hangt los aan z'n fiets in plastic zakjes of aan zijn stuur gebonden. Hij is vanaf aug onderweg en is van Noorwegen naar Turkije gefietst en vandaar met het vliegtuig naar Bangkok. Vandaar is hij naar Laos gefietst en nu Cambodja.
Na een lekkere douche verkennen we het plaatsje en is geld scoren even belangrijk. De ATM geeft alleen dollars en die had ik al, moet alleen het briefje van 100 zien te wisselen. Dan lukt in een import-supermarkt en wissel meteen 50 dollar voor riel, weer een hele stapel.Ook kijken we hoelaat morgen de pont gaat om de binnendoor weg te kunnen nemen naar Siem Reap.
di. 4 jan. kwart voor 7 staan we bij de pont en na even wachten zien we hem al aankomen vanaf de overkant. De overtocht duurt amper 10 min en dan zijn we droog over.Je weet het maar nooit met die pontjes daar.
We volgen de 214 richting Mlu Prey want daar willen we overnachten. De weg is onverhard en door de jungle, erg mooi. Maar helaas ook hier wordt hard aan de weg gewerkt en komen op een perfecte brede gravelroad, die zo breed is gemaakt dat er wel een vliegtuig op kan landen. Dus ook geen schaduw meer, jammer. Bij een splitsing gaat we gelukkig weer verder op de oude weg en komen door dorpjes waarvan de de pont en na even wachten zien we hem al aankomen vanaf de overkant. De overtocht duurt amper 10 min en dan zijn we droog over.Je weet het maar nooit met die pontjes daar.
We volgen de 214 richting Mlu Prey want daar willen we overnachten. De weg is onverhard en door de jungle, erg mooi. Maar helaas ook hier wordt hard aan de weg gewerkt en komen op een perfecte brede gravelroad, die zo breed is gemaakt dat er wel een vliegtuig op kan landen. Dus ook geen schaduw meer, jammer. Bij een splitsing gaat we gelukkig weer verder op de oude weg en komen door dorpjes waarvan de bewoners nog nauwlijks farang (buitenlander) gezien hebben, laat staan de kinderen, die rennen dan ook verschrikt richting huis of achter hun ouders. Echt geweldig. De mensen wonen hier toch wel weer in wat armere hutjes in diverse staat. Zo nu en dan houden we een pauze en proberen dan een gesprekje aan te knopen waarbij veel gelachen wordt. We zijn echt een bezienswaardigheid. Later wordt de weg weer breed en sfeerloos. Voor ons niet leuk maar voor de mensen die hier wonen is het natuurlijk wel prettiger om een betere weg te kunnen berijden. We missen Mlu Prey en zijn er al voorbij na 100km als we aan wegwerkers de weg vragen. Nou daar werken we net aan, dus die kun je gebruiken.Ha ha. Als we nog 20 km doorfietsen zijn we in Tbeng Manchey. Het is inmiddels al half 6 en bijna donker. Maar na 129 km is het toch weer goed gekomen als was mijn motivatie de laatste 20 km aardig zoek. Maar ja je hebt geen keus op zo'n moment en dus ga je door.Dan is het ook wel weer prettig als je samen bent. Mike vraagt weinig naar de weg en de pauzes duren veel langer dan ik gewent ben. Hij doet overal veel langer over dan ik. Maar ook dat went. Maar al met al was het een fantastische fietsdag.
Wo 5 jan. Even over de markt voor water en fruit en dan op naar Seyang, daar gaan we de tempels van Kho Ker bekijken. Als we het stadje uitrijden blijkt ons grijze weggetje op de kaart inmiddels een prachtige grijze geasfalteerde weg te zijn. Dus geen stofhappen vandaag. We zien onderweg ook de eerste bom-slachtoffers.(één of anderhalf been, halve arm, etc in diverse gradaties) Geef onderweg m'n hangmat van gaasdoek weg aan een naar het ziet arm gezin, die zijn er erg blij mee en ze bedankt me buigend. Later sta ik een foto te nemen van een huisje om een jullie ook een indruk te kunnen geven in wat voor woningen deze mensen wonen. De mevr komt enthousiast naar de weg en heeft een heel verhaal in het Cambodjaans, jammer dat je er dan weinig van verstaat. Maar ik laat haar zien wat we hebben gefietst en als blijkt dat ze het niet kan zien, geef ik haar mijn leesbril te leen. Geweldig die reactie, er ging een wereld voor haar open en werd helemaal blij. Jammer dat ik hem niet weg kon geven, want dan heb ik hetzelfde probleem. Rond half 11 zijn we er al en een guesthouse is snel gevonden. Douchen, nou ja, water scheppen uit een reservoir en dat over je hoofd gooien. Ook goed. S'middags bezoeken we het tempelcomplex en is zeer indrukwekkend, zoveel oude stenen.(grapje) Het is echt mooi en geen toeristen hier en dus foto's van de gebouwen zonder toeristen erop. Dat zal later in het Angkor tempelcomplex wel anders worden vrees ik. Terug in Seyang loop ik nog wat door het dorp voor het donker wordt en speel met wat jongens een soort voetvolley met een shuttle. Dan geeft natuurlijk weer veel bekijks en gelach. Erg leuk. S'avond eten op de markt, cambodjaanse noodles in een groen soepje, maar het smaakt wel en een "tukalok"( fruit mix met gezoete melk en schaafijs in een blender) erg lekker. Tijdens de nacht geven de plaatselijke honden regelmatig een concert weg, erg mooi dat gehuil (Tiny, deed me aan de husky's denken) maar niet voor de nachtrust. do. 6 jan. De weg naar Beng Maelae is wisselend gravel/asfalt met hier en daar een dorp, het is beworkt en dus niet te warm. We vertrokken al om half 7 en dat is toch wel lekker,ook omdat we de middag weer een tempel willen bezoeken. Onderweg bezoeken we nog een markt en ook dat geeft weer veel bekijks, Mike z'n fietsbroek is behoorlijk uitgelubbert, ziet er niet uit en is heel smerig. De vrouwen moeten hier hartelijk om lachen. Bij de plaatselijk wasstraat laat ik m'n fiets even schoonspuiten en smeer de ketting. Als we in Beng Maelae aankomen en naar een guesthouse vragen is het eerst NO HAVE en dan toch wel. We lopen met een jongen mee naar een groot huis en op de boven verdieping zijn 2 kamers maar zonder bed, alleen een mat op de vloer. Er wordt nog een deken met een kussen neergelegd en een klamboe opgehangen. That's it. Heeft ook wel wat, bovendien hebben we weinig keus. Alleen zie ik later ook wat andere ongewenste gasten rondlopen en besluit toch maar m'n stoffen hangmat op te hangen voor de nacht. Goed besluit, al is het wel even wennen en slaap ook niet bijzonder goed. Maar goed één nachtje is te overzien. Ook gaat hier het licht pas om 18 u werken dmv de agregaat. Als Mike later thee wil maken zet hij de hele fam in het donker die daar niet blij mee zijn. Ik vraag hem daarom ook geen water te warmen op zijn kamer. De middag was dus weer besteed aan de tempel, hier al iets meer toerisme maar het is nog goed te doen.
Vroeg slapen en als ik nog even naar de wc ga zie ik een gifgroen slangetje door het gras kruipen. Als ik het de baas aanwijs, slaat hj er meteen oplos, jammer einde slang. Had ik nou maar niets gezegd, maar had er wel al een foto van gemaakt.
Vr 7 jan. 6u op, de nacht was toch al niet veel. We gaan over de 66 naar Siem Reap. Bij Koul Thmei gaat het even fout en staan we midden in de rijsvelden. Een jongen op de brommer leidt ons erdoorheen en komen bij een prachtige kleurrijke tempel uit. Daar worden we weer op het juiste spoor gezet. Als snel zijn we in het Angkor tempelcomplex en rijden al langs enkele indrukkenwekkende gebouwen. Maar eerst naar de stad om een guesthouse met bed en douche te zoeken. We komen bij Smiley's terecht, een gezellig guesthouse met mooie binnen tuin waar je lekker kunt zitten met wifi en internet. Helemaal goed voor de komende dagen. Lekkere koude (lauw) douche, je hebt hier geen heet water nodig. Breng mijn was bij de laundryservice en doe wat lekkere inkopen,chips en pinda's en een fles rode wijn voor de komende dagen. Er is hier nog en ander fietspaar en wissel wat ervaringen uit.
Za 8 jan.Uitslapen tot wel 8 u. We gaan met de tuk-tuk naar het war-museum. Veel oude tanks en anders schietgeweld. Als ik op het toilet zit heb ik een ontmoeting met een spin die wel 10 breed is van poot li naar poot re. Maak snel af waar ik mee bezig was en maak toch nog een foto, wat een overwinning zonder in paniek te raken. In de namiddag een kaartje voor Angkor tempels gekocht en naar Angkor Wat gegaan voor de eerste indruk van dit complex en de zonsondergang. Viel een beetje tegen. Siem Reap is een drukke toerisische stad en alles draait erom Angkor.
Zo 9 jan. 6.30 fietsen we naar het complex voor een ronde langs alle tempels die aangeraden werden in het boekje van Bernadette Speed. En ik moet zeggen ze waren werkelijk de moeite waard, geweldig. Vooral Angkor Thom met de Bayon en Preah Khan waren erg mooi en dus giga veel foto's genomen. Hoop dat het straks lukt er een paar bij te zetten. En zoals ik al eerder aan gaf, hier is het soms erg moeilijk een foto te maken zonder toeristen. Eén dag is hier dan ook lang genoeg,wat een poppekast soms. Na een lange dag met veel indrukken ga ik s'avonds lekker pizza eten (even alleen) en breng een bezoekje aan de night market met nog een foodmassage.
Vandaag 10 en morgen blijf ik hier nog en ga dan met de boot naar Battambong om vandaar weer verder te fietsen naar Phnom Pehn over hoop ik weer wat binnen weggetjes.
Heb inmiddels 3350 km afgelegd zonder lekker banden of ander ongemak.
Dikke kus en tot horens maar weer,
Ellen
Alle jarigen weer van harte gefeliciteerd.
Jan en Marie-jose voor straks een mooie reis toegewenst in Nieuw Zeeland.
-
10 Januari 2011 - 07:13
Ellen Zelf:
Hoi.
Ik heb ook nog foto's bij het vorige verslag geplaatst. Veel kijk en lees plezier.
Gr Ellen -
10 Januari 2011 - 08:06
Renate:
Hoi,
je hebt heel wat beleefd al weer....hier alles zijn gangetje...al hoewel...poging tot inbraak afgelopen woensdag hier....gelukkig alleen ruitje ingeslagen en niet binnen gekomen. Zo zie je maar het nut van goede inbraakveilige sloten in je deur!!
Tot snel...je bent volgens mij al over de helft!! Aftellen!!!! Dikke kus! -
10 Januari 2011 - 09:10
Peter En Francis:
Hoi tante!
de 3500 km gepasseerd, jeetje mineetje!
En ontzettend gave foto's, fantastisch!
Liefs, P + F -
10 Januari 2011 - 09:34
Marie-jose:
indrukwekkend Ellen. Maar die spin!!!!!! Moedig dat je bleef zitten, ik geloof dat ik met een spurt mijn broek omhoog had gedaan en gevlucht was. Groetjes -
10 Januari 2011 - 12:10
Trudi En Jan:
Hoi Ellen,
Weer genoten en gelachen van je verhaal zeker vwb Mike (ziet er toch niet slecht uit (ahum) als je zijn fietsbroek en muts wegdenkt) zeg drong hij trouwens nog aan om met je te gaan pizza eten El of had hij het door dat je even tot jezelf moest komen, hi, hi!
Wel lieverd goeie fietstrip maar weer (met of zonder Mike) en de groetjes van Jan.
Ik had de griep ben nu aan het recoveren hoop halverwege deze week weer te gaan werken. -
10 Januari 2011 - 13:33
Anneke En Tiny:
he zus, het verhaal kenden we al, maar de foto's zijn prachtig.
vooral tiny is onder de indruk van je moed bij de spin. groetjes jezus -
10 Januari 2011 - 15:10
Rob:
Leuke fotos weer, wat een mooi slangetje inderdaad echt gifgroen. Gezellig verhaal weer. Tot het volgende verhaal groetjes en fiets ze. -
10 Januari 2011 - 16:27
Rietje:
Hallo Ellen,
Geweldig verhaal/avonturen weer!!
Prachtige foto's !!
En die Mike mag dan chaotisch zijn, voor een doordeweekse avond is er niks mis mee!
Veel plezier en goede reis,
groetjes Rietje -
10 Januari 2011 - 18:01
Marja:
Hoi Ellen, weer een leuk verhaal. Ja..... die Mike mag zijn fietsbroek wel een keer een soppie geven.
We hebben een prachtig en spannend EK gehad. Skobrev 1e Bolkhuijs 2de, Veweij 3e OldeHeuvel 4de en Rotteveel 11 de. Bij de Vrouwen zijn we 2,3,4 en 5. Het mannen toernooi was echt heel spannend, pas in de laatste rit in de laatste 5 ronde beslist. Je bent weer op de hoogte. Geniet nog vele mooie fietskilometer en van de zon. Ik zal aan je denken als ik morgenochtend weer de autoruiten moet schrappen.
Groet Marja
-
10 Januari 2011 - 18:57
Bert:
Prachtige foto's,je hebt weer veel beleeft.Wel jammer natuurlijk dat die Angkor-Wat helemaal word vertrapt door toeristen.Maar op de manier zoals jij aan het reizen bent,zul je voor de rest niet zo veel toeristen tegenkomen.Ik ben wel even benieuwd wat voor route je naar Phnom Pehn gaat nemen.Mazzel -
10 Januari 2011 - 19:26
Hans:
Ha ellen!
Wat een mooie foto's! Echt fraai. Die brug ziet er goed uit ja... Leuke slang ook(en dood) en een goeie tank!
Heel veel reisplezier nog! -
10 Januari 2011 - 20:14
Netty:
Ha die El,
Leuke pontjesroute heb je daar.
Prachtig verhaal en super foto's. Knap hoor om zo'n end te fietsen zonder lekke band o.i.d. Ga zo door... -
11 Januari 2011 - 00:37
Ed Van Hattem:
Hoi Ellen,
Hier even een berichtje vanuit Zuid-Australie. We lezen je berichten met plezier, fijn dat je de tijd neemt om het thuisfront op de hoogte te houden. Twee dingen vallen ons op; ik moet nooit meer zeuren als ik wind tegen heb als ik van huis naar school fiets en wij hebben het in onze camper nog lang zo slecht niet!! We zijn blij dat je ook een hoop mooie dingen meemaakt. Ga vooral door met genieten en in drukken opdoen en we duimen voor je dat het uitblijven van materiaalpech voort blijft duren (in ieder geval de komende 43 dagen!)
Liefs van ons, Yvette en Ed van Hattem. -
11 Januari 2011 - 07:50
Ineke:
Heey El,
alles gaat hier weer z'n gangetje na de vakantie. Beide kerstdagen weg geweest maar nieuwjaar wel thuisgebleven. Nu echt de laatste keer aan de Paardebloemweg!( Huis is onder voorbehoud verkocht!)
Voor jou ook het glas geheven: dat je geluk en plezier tijdens de reis mag voortduren. Het ziet er allemaal weer fantastisch uit en veel nieuwe mensen en ervaringen opgedaan! Met de spin heb je het er mooi afgebracht, Petje af!!!
Op naar de 2e helft :)
Veel liefs van ons allemaal.
-
11 Januari 2011 - 20:37
Annette:
Wauw, de foto's zijn weer prachtig en heerlijk om je uitgebreide verslag te lezen. Zeker een overwinning die spin, hij is enorm!
liefs annette
-
13 Januari 2011 - 04:30
Marianne:
Ha die ellen, he, die slang is giftig hoor!!!!!
wat ben je afgevallen!!, we zijn weeeer jaloers! -
13 Januari 2011 - 13:08
Ellen:
Hoi Ellen
Het ziet er allemaal weer prachtig uit, de spin, en de slang...brbrbrbrbr
Heerlijk dat je al deze km zonder fietsproblemen door gekomen bent..
Mis je ons allemaal al een beetje of heb je hier geen tijd voor....
liefs -
13 Januari 2011 - 16:32
Monique:
Ha die Ellen,
Wat een leuke verhalen weer en die mooie foto's weer. Allemaal heel leuk te lezen vanuit mijn luie stoel. Ik blijf het een knap staaltje vinden dat fietsen en al die avonturen. Het is hier nu wat herfstig weer, wel weer te roeien gelukkig alhoewel wind en regen dit niet echt aantrekkelijk maken. De griepmalaise begint gelukkig enigszins te verdwijnen na weken. Hopelijk blijf je wel in goed gezelschap en landlopers en stinkers moet je maar mijden want dat is niet echt leuk zeker niet als ze meer praten dan jij kunt verwerken. Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Groet en veel plezier op je reis.
Monique -
16 Januari 2011 - 14:38
Sanne:
Alleen al bij de foto van de spin krijg ik de kriebels... Ziet er prachtig uit, goede volgende bestemming na Egypte! ;)
Enjoy! xx Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
